Interview Sven Dhoest: "Ooit eerste doelman bij Club"

Tomas Taecke in Brugge

Kort na de middag en de ochtendtraining in de schaduw van het Jan Breydelstadion praat onze redactie met invallersdoelman Sven Dhoest. Terwijl de regen tegen de ramen van Café Den Comptoir klettert, doet het jonge talent zijn verhaal uit de doeken. We bevinden ons in het café van vader Dhoest, die zowel Cercle- als Clubfans herbergt in zijn gezellige kroeg op de Platse te Sint-Andries Brugge.

Sven, is die knieblessure volledig achter de rug?

"Ik kan opnieuw voluit trainen en sta vrijdag tijdens de beloftenwedstrijd op Stayen voor het eerst onder de lat. Ik word nog behandeld aan het littekenweefsel, dat een gevolg is van de infectie die ik kreeg en het moeilijke begin van mijn revalidatie. Maar ik kan opnieuw spelen en dat is het voornaamste".

Hoe heb je die periode beleefd? Het was jouw eerste zware blessure vermoed ik?

"In het begin stond ik er eigenlijk niet zo hard bij stil. Pas toen mijn knie geïnfecteerd raakte, begon ik de ernst van die situatie in te zien. Rond Nieuwjaar heb ik enorm diep gezeten, omdat ik niets kon doen zonder dat mijn knie begon op te zwellen. Maar plots begon de revalidatie te vlotten en heb ik uiteindelijk vier maanden goedgemaakt in een dikke twee maanden tijd".

Uiteindelijk toch een pluim voor de medische staf?

"Ik ben heel tevreden over hun werk en kan ook niet anders dan hen ongelooflijk bedanken. Uiteindelijk was ik enkele weken vroeger fit dan verwacht. De dokters, de kinesisten: die mensen hebben mij fantastisch begeleid en verdienen alle lof".

Hoewel je vrijdagavond opnieuw in actie zal komen, richt Sven Dhoest zijn pijlen al op volgend seizoen?

"Wat dit seizoen betreft, ben ik enkel en alleen blij dat ik straks nog eens in actie kan komen. Volgend jaar wil ik gewoon voortdoen met wat ik bezig ben. Enkel wanneer alle doelmannen op post blijven, zou ik graag uitgeleend worden. Ik wil zeker niet weg bij Club, maar het is toch belangrijk dat ik op jonge leeftijd mijn wedstrijden speel".

<<De Clubfans willen iemand uit de streek in het elftal>>

Droom je ervan om eerste doelman te worden bij blauw-zwart?

"Een eerste stap die ik voor ogen heb, is doorbreken bij Club Brugge. Ik ben er opgeleid en wil de club iets teruggeven. Ik ben pas achttien jaar en wil zeker geen stappen overslaan. Enkel iemand als Courtois of Casillas kunnen een ploeg op deze leeftijd kampioen maken. Wat er later komt, zien we nog wel. Als je heel je leven voor Club speelt, kan je in ieder geval niet zeggen dat je een kleine carrière hebt gehad".

Je bent heel zelfbewust, maar op die leeftijd bepalend zijn tegen de grote rivaal, smaakt dat niet naar meer?

"Dat smaakt zeker naar meer. Eens je die eerste minuten hebt volgemaakt, wil je natuurlijk onder die lat staan. Die dag ging alles eigenlijk enorm snel. Te snel om zenuwen te hebben bij mijn invalbeurt, te snel om volledig te beseffen wat er mij overkwam. Door de adrenaline was ik even in een andere wereld. De gestopte strafschop was echt een kippenvelmoment. Uiteindelijk geeft zoiets ook een boost aan je carrière. Helaas kon ik dit seizoen geen vervolg meer aan dat debuut breien, maar volgend seizoen zal ik er alles aan doen om dat te verwezenlijken".

Steek je veel op van je concurrenten?

"Vooral van Vladan (Kujovic nvdr.) krijg ik heel veel mee. Hij heeft heel wat ervaring en werkte met veel verschillende keepertrainers. Van Bojan (Jorgacevic) krijg ik ook vaak advies, maar Kujovic geeft mij echt voortdurend tips. Hij bekommert zich echt om mij".

Kan hij op zijn leeftijd leven met zijn status bij Club Brugge?

"Vladan is professioneel genoeg om daarmee om te gaan. Hij gaat niet slapper trainen omdat hij op zondag niet speelt. Hij is echt op en top prof en staat altijd klaar wanneer de trainer hem nodig heeft".

Je woont hier ook boven het café van je vader, is dat een ideale situatie?

"De meeste mensen ken ik al jaren, dat valt dus allemaal heel goed mee. Enkel op wedstrijddagen durft iemand mij aanklampen voor een handtekening, maar ook dat doe ik met plezier. Toen ik als tweede doelman op de bank plaatsnam, heb ik wel een tijdje bij mijn oom in de buurt gelogeerd. Vaak zijn we voor een wedstrijd ook op afzondering. Als ik ooit eerste doelman zou worden, dan kijk ik wel uit naar iets anders. Maar op dit moment zit ik hier perfect. Ik word ook fantastisch omringd door mijn uitstekende ouders en vriendin".

Wordt het niet eens tijd dat er opnieuw een echte Bruggeling bij Club op het veld staat?

"Voor de Clubfans zou het wel leuk zijn dat er opnieuw iemand uit de streek in het elftal staat. Dat houdt hen ook wel bezig. Ze zijn altijd geïnteresseerd in mij en wensen mij het allerbeste. Nu is enkel Pascal Plovie (materiaalmeester nvdr.) iemand uit de buurt (lacht)".

Tot slot: Wie is jouw grote voorbeeld?

"De eerste doelman die ik bij Club leerde kennen was Dany Verlinden. Naar hem heb ik dan ook altijd opgekeken. Internationaal is dat zeker Iker Casillas. Op zeventienjarige leeftijd won hij de Champions League, probeer je dat eens voor te stellen. Tot op vandaag is hij nog steeds mijn grote idool".