Het Mekka voor mannen

Johan Walckiers tussen Warschau en Wroclaw

Als we onze collega die in Oekraïne rondtrekt aan de lijn krijgen en geïnformeerd worden over de omstandigheden daar, kussen wij onze handjes van binnen en van buiten dat we in Polen gestationeerd zijn. "Slechte wegen, mensen die geen Engels spreken en van Wifi-verbindingen hebben ze hier nog niet veel gehoord", zei hij ons.

Ok, we zijn nu ook niet direct de grootste aanhanger van treinen die maximum 70 km/u rijden, maar je hoeft je ook nergens iets van aan te trekken. Met een Opel Astra door Oekraïne reizen lijkt ons iets uitdagender. Onze indruk van Polen is dan ook heel positief te noemen. Gastvrije mensen die (voor het merendeel) wel een woordje Engels verstaan en die altijd klaar staan om je te helpen.

Maar vooral de hoeveelheid aan ongelooflijk knappe vrouwen die hier de dienst uitmaken -al zal dat in Oekraïne ook wel dik meevallen - valt sterk op. Nog nooit zulk een concentratie van vrouwelijk schoon gezien als in de EK-steden. Ofwel sluiten ze de minder aantrekkelijke deernes gewoon op tijdens dit EK ofwel zit ons libido op dit moment zwaar in de lift. 

Het lijkt ons ook dat de zomerse dagen, waarvan er hier al een groot aantal waren, ons in de kaart spelen, want de hot pants en topjes tot net onder de boezem zijn hier nog altijd in de mode. 'Dank u God', lijkt ons dan ook een gepaste uitspraak om op dit moment te gebruiken. We spraken ook met enkele Ieren, die volledig op dezelfde golflengte zaten: "I'm gonna move to Poland", vertelde Sean terwijl hij een zwartharige kortgerokte met benen tot onder de oksels langdurig nakeek. 

Als we de opmerking maken tegen een ober van het Hard Rock Café in Warschau vertelt hij ons dat de vrouwen in Polen gewoon graag nagekeken worden en zich vrouw willen voelen. "Ik heb ook al naar België gereisd en naar andere Europese landen. Vrouwen kleden zich daar soms net hetzelfde als de mannen. Hier is dat 'not done'. Vrouwen willen zich vrouw voelen en krijgen graag aandacht van mannen", lacht de casanova zich de tanden bloot.

Een trend die we met al ons enthousiasme aanmoedigen. En niet alleen wij, maar blijkbaar ook de Spanjaarden waarmee we zaterdag op de trein zaten. "In ons land heb je mooie vrouwen, maar eigenlijk weinig blondines. Hier loopt het vol en zijn ze ook nog bloedmooi. We hebben gisteren alvast 'nader kennisgemaakt' met enkele dames", grijnsde Manuel (look alike van de jonge Antonio Banderas) betekenisvol.

Ons hoort u alvast ook niet klagen...