Wachten op koning voetbal

We lopen wat verweesd rond op de straten. Uw reporter was er gewend aan geraakt exuberant uitgedoste voetbalsupporters door het stadscentrum te zien marcheren. Niets daarvan is nog overgebleven: de normale plunjes zijn uit de reiszakken gehaald en de stad lijkt niets meer op het multilinguistische boeltje dat de voorbije weken zich meester maakte van centrum Warschau. Als de (lege) fanzone niet net voor ons hotel gelegen was, hadden we ons niet in een EK-stad gewaand.

Zelfs de politie - die tijdens de weken dat er elke dag wel voetbal was op de schermen in de Fan Zone een oogje dicht kneep - is een stuk strenger geworden. Bij oversteken waar er geen zebrapad is, wordt men met een luide 'hey' tot de orde geroepen en we hebben zelfs enkele Britten gezien die de bon opvlogen. Op de trams hebben we ongeveer dezelfde wijziging tot onze spijt aan der lijve ondervonden.

Nu mogen wij hier gratis met onze perspas op het openbaar vervoer, maar het wordt wel een probleem als je die eens in het hotel vergeten hebt. En dat terwijl we de voorbije weken geen enkele keer gecontroleerd werden en dus ietwat nonchalant geworden zijn. Net nog (ongewild) de proef op de som genomen: een druk doende officieel gekleede meneer met - zoals hier de gewoonte is - armen die uit zijn PKP-polo (PKP: officieel openbaar vervoer) barstten, gebaarde me te betalen. Geen manier om in het Engels mij duidelijk te maken dus toch maar braaf enkele Zloty's bovenhalen, want aan de reacties van de overige tramgebruikers te zien, was het geen goed idee om in discussie te treden.

En zelfs het weer is koning voetbal de stad uitgevolgd. Terwijl het de voorbije weken (met enkele uitzonderingen) mooi en zonnig weer was, is Warschau nu omhult door donkere wolken en druilerige regen. Het is niet om echt 'happy' van te worden. Laat het dus maar snel woensdag zijn dat het legertje Duitsers en Italianen hier gaat aankomen... (mijn grootvader had er niet mee gelachen met die laatste zin)