Interview Ojo: "Een bal die van de voet opspringt? Onaanvaardbaar!"

Johan Walckiers in Antwerpen

In het spoor van Adrie Koster volgden deze zomer nog drie 'Nederlanders' zijn weg naar het Kiel: Stijn Wuytens, Stefano Marzo en Funso Ojo zijn dan wel Belgen, ze versleten allemaal heel wat jaren bij het Nederlandse PSV Eindhoven. Voor Ojo een terugkeer naar de club waar hij tot zijn dertiende voetbalde.

Funso, een Nederlandse coach bij Beerschot. Is dat voor jou een voordeel?

Zeker wel. Hij speelt heel herkenbaar voetbal. Koster wil ook uitgaan van onze eigen kracht. Dat wil zeggen niet constant terugplooien, maar proberen op de helft van de tegenstander te voetballen.

Tien nieuwkomers, het is nogal wat.

Op elke positie is er heel wat concurrentie, maar dat kan alleen maar betekenen dat we elkaar naar een hoger niveau kunnen stuwen. Voor mij was er ook helemaal geen probleem. Ik had direct een goede klik met alle jongens. De aanpassing was dan ook absoluut niet moeilijk.

Wat is het grote verschil tussen Nederland en België?

Ik denk dat het Nederlandse voetbal toch nog steeds hoger staat. Pas op, België is een inhaalbeweging bezig, maar als je ziet dat Anderlecht er vorig seizoen uitgaat in de Europa League tegen AZ, dan weet je wel genoeg. AZ is zelfs geen constant topteam in Nederland. Maar als je ziet dat spelers als Junker en Pedersen naar KV Mechelen trekken, weet je dat het niveau omhoog gaat.

Waarin komt het verschil het meest tot uiting?

Kijk, ik ga maar een voorbeeld geven. Soms zie ik hier op training de bal bij een aanname van de voet opspringen. Dat werd bij PSV absoluut niet aanvaard, daarvoor kreeg je zelfs een uitbrander. Nu hamert Koster daar ook wel op. Hij legt de training er zelfs voor stil. Misschien is dat niet leuk voor de spelers, maar je leert er wel uit.

Helpt de aanwezigheid van die twee andere 'PSV'ers'?

Vooral die van Stijn dan. We spelen al jaren samen op het middenveld. We weten elkaar blindelings te vinden. Dat is iets wat we in al die jaren PSV ontwikkeld hebben.

Over jouw positie gesproken: enkele jaren geleden had iedereen de mond vol over de box-to-box, maar eigenlijk is dat helemaal jouw profiel.

Ik ben zeker geen rechtsachter, zoals sommigen denken (lacht). Maar die box-to-box daar kan ik me wel in vinden. Dat zit zeker in mij: ik heb een hele grote actieradius. Ik kan het Losada ook makkelijker maken.

Ja, hoe verloopt de samenwerking met Losada?

Heel goed, we verstaan elkaar op en naast het terrein. Ik kan nog veel van hem leren. Wat? Hij is altijd heel rustig op het veld, maar tegelijkertijd heel dreigend voor doel. 

Jullie brengen de Nederlandse mentaliteit mee. Nog een voordeel voor Beerschot?

Ik denk het wel ja. Onlangs sprak ik met iemand en die zei me: 'Zie dat je thuis alles wint, van die uitwedstrijden moet je je niet teveel aantrekken.' Zoiets stoort me enorm. Als voetballer moet je toch altijd proberen winnen. Als je bijvoorbeeld naar Anderlecht trekt, moet je er toch voor gaan? Als je een verplaatsing van twee uur met de bus moet maken, moet je toch alles doen om daar iets uit te halen?

Dat strookt volledig met de ambities van de voorzitter.

Ik ben een voorstander van mooi voetbal, maar het resultaat blijft toch het belangrijkste. Er zit veel potentieel in deze groep. Ik zal met minder dan de linkerkolom niet tevreden zijn. Als je een paar slechte wedstrijden speelt, maar je eindigt in PO I. Denk je dat de supporters dan gaan klagen? 

Jullie hebben een jonge ploeg. Wanneer zal je persoonlijk tevreden zijn?

Ik zie mezelf ook niet meer als jonge gast. Ik heb al heel wat meegemaakt in het voetbalwereldje. Stijn en ikzelf zijn gewoon om voor het kampioenschap te spelen. Dat zal hier niet het geval zijn, maar we moeten zo hoog mogelijk mikken. Ikzelf wil elke week in de ploeg staan. Ik wil spelen! 

Je hebt in eerdere interviews gezegd dat je fouten gemaakt hebt in het verleden, maar daaruit geleerd hebt. Ben je een andere man geworden?

Nee, ik ben geen ander mens geworden, maar ik ben wel tot het besef gekomen dat ik een voorbeeldfunctie heb. Ik let meer op. Ik weet nu wanneer ik iets kan gaan eten of drinken en waar. Ik ben me bewust geworden van wat het is om voetballer te zijn en die schijnwerpers op je te hebben.

Veel succes Funso. En bedankt.