Anderlecht onder hoogspanning

Verleden week ging Anderlecht nog ten onder aan de druk, maar kwam evenwel met een 2-1 resultaat terug naar Brussel. Die goal kan een wereld van verschil maken, maar dan moet de collectieve prestatie morgenavond wel een stuk beter dan wat paars-wit woensdag liet zien.

Dat ze beter kunnen, leidt geen twijfel, dat het ook zo gaat zijn, is een andere vraag. Anderlecht wacht al zes seizoenen op Champions League-voetbal. De voorbije vijf jaar was de tegenstand ofwel te sterk, maar evenveel keer bezweek Anderlecht onder de druk. Denk maar aan Borisov en Partizan. Een herhaling van dat scenario zou deze keer niet onder de mat geveegd worden, maar als een catastrofe ervaren worden in het Astridpark.

De miljoenen van de CL zijn immers broodnodig, want in de bestuurskamer hield men deze zomer angstvallig de vinger op de knip. Geen Niklas Moisander, want de drie miljoen euro daarvoor moest komen van de transfer van Matias Suarez. Een bijkomende centrale verdediger wordt wel in laatste instantie verwacht indien Anderlecht kan rekenen op de vetpotten uit de grootste Europese competitie.

De druk op John van den Brom is ook voelbaar binnen de club. Vorige week voetbalde Anderlecht krampachtig, deze keer mag dat niet en wordt er een knalprestatie verwacht. Of eigenlijk zelfs niet: doorgaan is meer dan voldoende. Of dat nu met archislecht voetbal is of niet. Alles staat in het teken van de kwalificatie. Want dit resultaat zou ook het verloop van de rest van het seizoen kunnen bepalen. Bezwijkt Anderlecht onder de strak gespannen zenuwen of laat het een vlaag van begenadigdheid bewonderen. Morgen kennen we het antwoord.