Mbokani trapt Anderlecht naar de vetpotten

Johan Walckiers en Tomas Taecke in Anderlecht

Met de zenuwen strak gespannen begon Anderlecht aan de belangrijkste wedstrijd van het seizoen. En John Van den Brom verraste met zijn opstelling, want daarin was ineens wel plaats voor de meer verdedigend ingestelde Kljestan en dus niet voor Iakovenko. Kanu verhuisde daardoor naar de linkerflank. 

Anderlecht domineerde zo wat heel de eerste helft tegen een erg defensief ingesteld Limassol. En voetbalde ook kansen bij elkaar. De Sutter had na tien minuten al een goeie, maar zijn schot ging naast. Mbokani kreeg een serieuze kopkans, maar legde merkwaardig genoeg terug. En dat was zo wat het verhaal van de andere gevaarlijke situaties (we gebruiken bewust niet het woord kans) ook. Drie man kwam in een ideale positie om eens naar doel te trappen in de zestien, maar elke keer kozen voor de extra pass: Biglia, Gillet en De Sutter lieten zo de 1-0 liggen. 

Niemand durft trappen

Eén keer kwam Limassol in de eerste helft aan een serieuze mogelijkheid, maar dan was er ook een heel sterke Proto nodig om achterstand van het bord te houden. Heel vroeg in de eerste helft begonnen de bezoekers ook al tijd te rekken. Of anders moeten ze in Cyprus wel heel fijngevoelig voetbal spelen, want om de haverklap lag er wel eentje languit te verrekken van de pijn.

En paars-wit? Dat bleef potentiële kansen opstapelen. De Sutter en Mbokani vonden elkaar perfect, maar nu begrijpen we ook waarom deze ploeg kampioen speelde met slechts acht tegengoals. Achteraan staan er een paar verdedigers die bij het beleg van de Alomo de tent nooit in handen van de vijand hadden laten vallen. En natuurlijk: als je niet naar doel trapt, wordt het heel moeilijk om tegen zo'n defensie de bal in doel te lopen. 

Na rust was het te zien dat de thuisploeg al veel energie verbruikt had en daardoor kwam Limassol ook beter in de wedstrijd. Met de wissel van Iakovenko voor De Sutter kwam er echter meer dreiging in de ploeg. De Oekraïner schiet immers van alle kanten op doel. Het was echter Gillet die er het dichtst bij kwam na 65 minuten spelen, maar zijn schot spatte uiteen op de dwarsligger.

Daar is Dieu

En bij een scrimmage voor doel kregen noch Gillet noch Kanu de bal voorbij Degra, de Cypriotische doelman. Daarnaast bleven de Limassol-spelers maar vallen als bladeren beroerd door het minste windje. Zelden zo'n tijdrekken gezien. Maar Anderlecht vond ook geen oplossingen om er door te komen. Als laatste redmiddel wierp Van den Brom Juhasz dan maar in de spits.

Maar het was niet de Hongaar die voor de verlossing zorgde, maar wie anders dan Dieumerci Mbokani. De Congolees deed wat hij het beste doet: scoren. En dit was dan wel een goal 17 miljoen euro waard. En ineens herleefde het Park, want de frustratie stond al op de gezichten te lezen. Anderlecht kwam niet meer in de problemen en uiteindelijk deed Iakovenko er zelfs nog eentje bij. 'We are Anderlecht' rolde met trots van de banken. Anderlecht mag naar de Champions League en daar was het allemaal om te doen.