Analyse Anders bekeken - Speeldag 6

Super Sunday

Super Sunday: een term die we op zaterdag of zondagvoormiddag graag in de mond nemen, maar die op zondagavond maar even vaak niet navenant is voor de partijen die ons werden voorgeschoteld. Deze keer was het er behoorlijk op. In een zonovergoten Jan Breydelstadion trokken Club Brugge en Standard vanaf de eerste minuut met geslepen messen elkaar tegemoet. Ron Jans houdt niet van muurtjes bouwen en ging negentig minuten lang op zoek naar doelpunten. Dat de Luikenaars ook aan de lopende band treffers incasseren, maakt het voor de neutrale toeschouwer best wel plezant. Dat hij op de nabeschouwende persconferentie vijf minuten per tegengoal uittrok om die te analyseren, was minder plezant. De tweede helft was minder, maar het eerste bedrijf van de Vlaams-Waalse clash had alles van een topwedstrijd. Strijd, doelpunten, emoties en gezangen van beide supportersclans. Enkele uren later kregen we in het Astridpark meer van hetzelfde. Dat de figuranten elkaar dit seizoen waarschijnlijk drie keer zullen moeten bekampen, lijkt niet langer in het achterhoofd te spelen.

Zespuntenmatch

Een vroege degradatietopper: zo werd het treffen tussen Waasland-Beveren en Cercle Brugge op de Freethiel vooraf beschreven. Dat de Wase promovendus een lastig seizoen zou kennen, hoefde vooraf geen betoog. Dat Cercle na zes partijen onderaan zou bengelen, had niemand durven voorspellen. Bernt Evens merkte terecht op dat er zaterdag slechts drie pionnen ontbraken die er vorig seizoen doorgaans bijliepen. Cercle mist Neto, die in de eerste seizoenshelft belangrijk was voor groen-zwart, Reis en Vetokele. En toch zijn de Bruggelingen slechts een schim van de fris voetballende ploeg die ze vorig jaar vormden. Spelers en trainer steken zich weg achter een onvoorziene dosis ongeluk, die blijkbaar enkel op het veld zelf en niet vanaf de tribunes waar te nemen is. En verder klinkt het ook ongeveer zoals het vorig seizoen in Westerlo klonk. Cercle mag na dit weekend tot de degradatiekandidaten gerekend worden. Eén overwinning brengt hen nog steeds niet weg van de laatste plaats en met partijen tegen Lokeren en Club Brugge in het verschiet ligt die ook niet meteen voor het rapen. Ondergetekende kwam zaterdagavond ongeveer gelijktijdig met de vereniging Brugge binnengereden. Het moet ronde de avondklok van vijf voor twaalf zijn geweest.

Benji

Een droomdebuut: zo kan je de eerste wedstrijd in het shirt van Genk wel omschrijven voor Benji De Ceulaer. De aanvaller kreeg meteen zijn kans door de blessure van Jelle Vossen. Geprikkeld om meteen te laten zien dat hij de miljoenen waard is, scoorde hij al na dik tien minuten. Na rust oogde De Ceulaer vermoeid en verdween hij uit de wedstrijd. Nu al is duidelijk dat De Ceulaer een hele goeie aanwinst kan worden voor Genk. Hij en niet Jelle Vossen is op dit moment Rode Duivel. Wie de eerste helft van Anderlecht – Genk en de voorbije wedstrijden van Vossen zag, begrijpt Wilmots nog net iets beter… Ook Mario Been toonde zich na afloop van Anderlecht – Genk zeer tevreden over de komst van De Ceulaer. Voor de spits in kwestie is het mooi dat er na drie sterke seizoenen op Daknam eindelijk een G5-ploeg de nodige centen op tafel heeft gelegd om hem bij Lambrecht en co weg te kapen. Benji speelde in Lokeren de pannen van het dak en roerde verder nooit zijn mond. De mond van de Genkse fans werd in extremis nog een beetje gesnoerd door Dhr. Degraen, die omwille van zijn transferbeleid de laatste tijden bakken kritiek over zich heen krijgt.