Interview Wilmots: "Ik heb bij de rust gezegd: perfect jongens"

Johan Walckiers in Brussel

Als we zo frank mogen zijn om even voor het merendeel van de Belgen te spreken: iedereen zag ons gisterenavond al op weg naar Brazilië na toch weer een overtuigende prestatie van de Rode Duivels. Marc Wilmots zit vol vertrouwen, maar probeert toch alles in het juiste perspectief te plaatsen. "Ik ben sinds gisterenavond nog niet van mening veranderd: ik heb een goed en agressief België gezien tegen Schotland.Ik hoorde al dat Schotland niet goed was, maar dat was omdat wij ze direct bij de keel gegrepen hebben."

"Tijdens de rust kon ik enkel zeggen: 'perfect jongens'. Ik heb gezegd zo te blijven voortdoen en dat dat het wel zou komen. Eén keer heb ik getwijfeld: bij die kopbal van Benteke op de lat. Toen dacht ik dat het niet mocht zijn. Maar het kwam toch. We zijn echter nog nergens. We hebben nog een lange weg te gaan en hebben nog maar vier stappen gezet", bleef Wilmots nuchter.

Zijn eigen rol in het succes minimaliseert hij, maar de twijfelaars kreeg hij alvast wel op zijn hand. "Het kerkhof ligt vol onmisbaren", grapte Wilmots. "Maar alle neuzen wijzen in dezelfde richting. Als de hele omkadering naar hetzelfde doel werkt, maakt dat het allemaal makkelijker."

Wilmots haalde de mosterd bij verschillende van zijn ex-trainers, maar eentje springt er toch wel uit. "Welk systeem we ook spelen: er is evenwicht in de ploeg. Letterlijk, want ik heb een verdeling fiftyfifty. Mijn vier verdedigers en de nummer 6 - al is dat wel een heel complete nummer 6 (Witsel, nvdr.) - moeten zich concentreren op het verdedigende. De andere vijf moeten ballen recupereren en aanvallen. Een beetje het systeem Waseige. Van hem leerde ik veel en ik ga nog altijd met hem om. Om de drie-vier maand bel ik hem op en ga ik hem halen om iets te gaan eten. Maar ik onthou van elke trainer die ik had de beste kwaliteiten. Wat dat was bij Waseige? Een middelmatige speler kon hij goed maken!"

Na de verkiezingen kwam Wilmots ook nog even terug op het politieke aspect. "Ik heb voor de wedstrijd gezegd: de politiek wil misschien wel een scheiding, wij brengen de Belgen terug bij elkaar. Dat patriotisme in het stadion was toch fantastisch? Dat doet me iets. Sport brengt mensen bij elkaar. Kijk maar naar Henin, Clijsters, Colsaerts en Gilbert. Ik ben fier om Belg te zijn en mijn spelers ook. Ik heb in het buitenland gespeeld en was elke keer blij terug naar België te komen en mijn spelers hebben dat ook. Maar genoeg over politiek!" sloot de bondscoach het onderwerp met ferme hand.