Nu al drakenfeest in Bergen na de zege tegen Standard

Sander De Graeve in Bergen

Er hangt een gezellige drukte in en rond het Stade Charles Tondreau die zondagavond. Aan café ‘Derby’ staan een geïmproviseerde buitentoog en een al even gebricoleerde barbecue. De supporters van ‘De Draken’ zijn dan al aan het zingen. Een half uur voor de match ontploft al het eerste bommetje, gelukkig voor de wedstrijd blijft het bij enkele.

De ‘Kop’ is al een week uitverkocht, dus nemen we plaats in de oude staantribune aan de overkant. Het blijft een raar zicht, zo’n half afgewerkt stadion. Tribune I en II zijn al gerenoveerd, Tribune III, waar we ons bevinden, lijkt elk ogenblik te kunnen instorten. Tribune IV is zelfs gesloten voor het publiek. “Te onveilig”, vertelt Armel (64) ons. “Het is goed dat ze daar wel nog de camera’s zetten. Het zou anders geen zicht zijn op tv, stel je voor dat de mensen thuis de hele tijd op die lege tribune moeten kijken.”

Armel is vergezeld van zijn kleinzoon Erwan (12). “Ik ben al vijftig jaar supporter van Bergen, van toen ze nog in ‘Promotion’ speelden, vierde klasse. Zonder hem (wijst naar zijn kleinzoon) zou ik echter niet meer komen. Sommige supporters zijn echt gek, de beledigingen die je in elk stadion hoort, dat is toch niet normaal.” Net dan neemt Kawashima van Standard een doeltrap en weergalmt een welgemeende ‘enculé’ door het stadion.

Erwan blijkt een voetbalkenner, hij beschrijft elke fase. Het is net alsof je naar de radioverslaggeving op de RTBF aan het luisteren bent: “Kijk die Cissé van Standard laat altijd een gat vallen, daar liggen kansen.” Even later scoort die Cissé de 0-1 voor Standard. “Hadden die van ons meer in dat gat gedoken, hij zou geen fut meer hebben om steeds mee naar voren te draven”, luidt het.

Intussen is het 1-1 geworden via Jarju. Perbet, de topschutter van vorig seizoen, zit naar zijn gewoonte amper in de match. “Perbet is zoals Inzaghi, die kan niet voetballen, enkel scoren. Hij prikt ze tenminste binnen, Nong heeft zo’n 20 kansen nodig om te scoren.” Nong scoort net voor tijd twee keer binnen twee minuten: “Ik ga dat nog zeggen”, aldus een verraste Armel.

Nog iets dat opvalt, de supportersgezangen zijn overal in Wallonië krak hetzelfde. “Het is inderdaad vaak: alez alez alez, alez ploegnaam alez, alez ploegnaam alez, alez ploegnaam alez alez”, grapt Roland. “Het enige wat je moet doen is juist invullen, anders heb je een probleem.” Roland noemt zich een echte draak, compleet in bandana, sjaal en shirt van de ploeg. “Le Doudou c’est maintenant”, roept hij na de overwinning.

Le Doudou is het jaarlijkse drakenfeest in Bergen. “Als we winnen is het feest, dus is het nu le Doudou!” Roland is een graag geziene vogel in Bergen, als hij maar in de buurt van een toog durft te komen, krijgt hij pint na pint getrakteerd. Zijn compagnon, Dieu-Gérard, vindt intussen dat er wel eens wat meer voetbalgekte mag zijn in Bergen.

“Nu is het in orde, omdat het tegen Standard is. Nu zit ons halve stadion tenminste vol. Bij andere matchen is dat anders, dan zit het halfleeg. Zelfs tegen Brugge kregen we het hier niet gevuld, ik vind dat echt jammer.” Na deze quote van Dieu-Gérard laten we het intussen lege stadion achter ons. Bij café ‘Derby’ ligt de geïmproviseerde buitentoog intussen omver, iets te enthousiast gevierd. Geen haan die ernaar kraait, Bergen won van Standard, al het overige is bijzaak.