Een droomstart. Zo kon je het wedstrijdbegin van Beerschot wel noemen. Al in de vierde minuut kopte Dalibor Veselinovic de 0-1 tegen de netten. Voor Lierse het sein om meteen te reageren. Beerschot-doelman Koen Van Langendonck, die de geblesseerde Stijnen verving, stond echter uitstekend te keepen. Zo verhinderde hij goals van Dolly Menga, Hazurov en Yasser. Vooral op de kopbal van Yasser blonk de jonge doelman uit met een schitterende redding.

Counteren
Beerschot beperkte zich vooral nog tot het verdedigen van de voorsprong en probeerde tegen te prikken. Keeper Sels werd echter nauwelijks aan het werk gezet. Bovendien zag Adrie Koster met Joachim Mununga en Hernan Losada kort voor rust nog twee belangrijke spelers uitvallen. Lierse had de punten nodig, net als Beerschot. Voor trainer Janssens waren er dus geen opties: aanvallen en nog eens aanvallen. Scoren bleek toch echt een probleem te zijn voor de thuisploeg. Hazurov kopte over, Dolly Menga trapte de bal tientallen meters uit de richting.

Bij Beerschot was de jonge Wamberto de vervanger voor Losada. Hij kan zeker iets met de bal, maar gaat nog te nadrukkelijk op zoek naar de persoonlijke actie. Nochtans was zijn snelheid van waarde voor de bezoekers, die zich in de tweede helft nog nadrukkelijker concentreerden op de counter. Dat bleek voldoende voor de zege. Het hoofd van Veselinovic staat immers weer helemaal op het doel gericht. Hoezo een scoringsprobleem bij Beerschot? De Serviër kopte na een kwartier in de tweede helft zijn tweede van de avond binnen, nadat Sels een schot moest lossen.

Fanfare
Janssens voelde de wanhoop in het team sluipen en greep in. Een falende Dolly Menga werd naar de kant gehaald. El Gabas kwam in zijn plaats, maar die stond amper in het veld of het was helemaal over voor de thuisploeg. Guillaume François raakte zijn tegenstander nogal makkelijk kwijt en legde het leer tussen de benen van Matz Sels. Van een wedstrijd was nadien geen sprake meer. Koster was er zo gerust op dat hij zowaar Raul Bravo zelfs nog een kwartier speeltijd gunde. En de fanfare? Die speelde verder, zelfs bij al die ellende op het Lisp. Het moet Hazurov geïnspireerd hebben, want kort voor het einde redde hij met een schitterende trap de eer.