Interview Suarez: "Ik ging naar Moskou voor mijn familie"

In de oefenwedstrijd tegen Aalst draafde Suarez al een helft op en tegen KV Mechelen maakte hij zijn grote terugkeer in het Astridpark. "Ik was heel gelukkig om weer de bal te raken", zei de Argentijnse aanvaller die de hele tijd zat te glimlachen. "Terug in Anderlecht voetballen was heel emotioneel, anders dan in Aalst. Het was een droom om de supporters mijn naam te horen scanderen. Ik bleef er aan denken, zelfs toen ik naar huis reed."

"Ik voelde me zes maand een gepensioneerde"

Van slapen kwam er dan ook niet veel in huis. "Na een match slaap ik sowieso niet tot 5-6 uur 's morgens. De adrenaline jaagt dan nog door mijn lichaam. Ik was heel blij dat ik mijn eerste officiële wedstrijd in meer dan zes maand kon spelen. Eens ik op het veld stond, was al de stress vergeten. Het was niet belangrijk hoe lang ik speelde, maar gewoon dat ik er weer stond. Als je speelt, vergeet je alles", aldus de voormalige Gouden Schoen. "Maar ik heb nog veel werk om weer de oude Mati te worden."

Zijn knieblessure is volledig verleden tijd als je zag hoe hij de tackles niet schuwde. "Ik heb geen schrik. In het begin had ik wat angst bij het lopen. Het was een heel moeilijke periode. Zes maand heb ik me een gepensioneerde gevoeld, sinds een maand voel ik me weer voetballer. Ik deed in die maand ook alle trainingen mee. Op een bepaald moment ben ik wel bang geweest dat ik nooit meer zou voetballen."

"De pers, de supporters en mijn ploegmaats hebben hoge verwachtingen van mij. Dat zorgt niet voor extra druk. Dat geeft me kracht. Ik ben geboren om te voetballen, maar de titel zal ik Anderlecht niet in mijn eentje bezorgen. Heel de ploeg is belangrijk."

De transfer naar CSKA Moskou zit blijkbaar al ver in het geheugen verborgen. Een transfer die hij kennelijk al een tijdje zelf niet meer wou. "Het was meer voor mijn familie dat ik naar Moskou wou gaan. Ik wil hen onderhouden en ik kon er meer verdienen", zei Suarez eerlijk. "Zelf wilde ik bij Anderlecht blijven. Maar eens je een akkoord getekend hebt, kan je moeilijk nog terug. Nu besef ik dat gewoon plezier hebben in voetbal belangrijker is. Ik ben blij dat ik gebleven ben."

"Contract tot 2017? Spelen en de rest doet er niet toe"

Waar hij zal staan, is nog niet duidelijk. "Ik moet nog zien waar ik me in de ploeg kan integreren. Het voetbal van Anderlecht onder John van den Brom is mooi om naar te kijken. Mijn favoriete positie is nog altijd als hangende spits, maar ook vanop links kan ik het. Daarbij, ik speel waar de trainer me zet. Hij moet de keuzes maken."

Als je er nu op terugkijkt, had Suarez misschien vroeger de knoop moeten doorhakken om zich te laten opereren. "Tja, moeilijk. Ik begon in februari wat pijn te voelen, maar dat werd altijd maar erger. Maar mijn ploegmaats hadden me nodig en het is mijn beroep. We moesten kampioen worden en dat deden we. Dus beklaag ik het me niet. Uiteindelijk heb ik de beslissing genomen om me te laten opereren, in samenspraak met de dokters."

Ondertussen is hij wel wijzer geworden dan uitspraken te doen over zijn toekomst. "Ik spreek niet meer over een transfer. Ik wil voetballen. Of ik nog naar Rusland zou willen? Ik zeg het, ik spreek er niet meer over, want alles kan zo vlug veranderen in het voetbal. Het enige wat ik nu wil is voetballen en de Belgische nationaliteit krijgen", vervolgde Suarez. Er is zelfs al sprake dat Anderlecht zijn contract tot 2017 wil verlengen. "Ik heb daar nog niet over gesproken met de club. In mei komt mijn manager naar Brussel. Spelen en de rest doet er niet toe."