Analyse "Terugkeer Mbokani vooral psychologisch belangrijk"
Foto: © SC
Bij Anderlecht wordt de terugkeer uit schorsing van Dieumerci Mbokani gelijkgesteld aan de verrijzenis van de Messias. Na Standard benadrukten de spelers hoe erg de Congolees wel niet gemist wordt. "Eigenlijk mag het niet van één man afhangen", analyseert Cisse Severeyns voor ons.
bokani, de man die al zeventien keer scoorde, maar vier wedstrijden aan de kant stond na een domme schorsing. Veroordeeld door veel spelers, maar waar nu als 'de verlosser' naar uit gekeken wordt. "Iedereen weet dat Mbokani een meerwaarde kan betekenen", bevestigt Severeyns. "Maar het is ook niet zo dat het van één man mag afhangen. Anderlecht miste de laatste weken veel basispionnen door blessures, schorsingen of gewoon uit vorm zijn. Kijk naar Praet en Bruno, die hebben veel bijgedragen, maar hebben de laatste weken rust gekregen. Men probeert dat op te vangen met De Zeeuw en Suarez, maar die zitten beide nog niet aan hun top. Toch geloof ik nog altijd dat Anderlecht kampioen zal spelen."
Tegen Standard werd het pijnlijk duidelijk dat Suarez niet geschikt is om de rol van diepste spits te dragen. Bulldozers als Ciman en Kanu steken hem immers fysiek in hun achterzak. "Met Mbokani er bij kan je natuurlijk altijd hopen op een individuele actie die een goal oplevert. Als je voor de nul gaat, kan hij uit het niets nog altijd iets creëren", aldus Severeyns. "Natuurlijk moet je nu alles niet slecht voorstellen. Thuis heeft Anderlecht Genk een uur van het kastje naar de muur gespeeld. Maar ja, als je dan niet meer kunt scoren, heb je een probleem."
"Hij heeft lang stilgelegen, maar de klasse blijft natuurlijk"
"Ik vond het ook heel raar dat De Sutter er niet in stond. Hij heeft misschien wel meer kansen nodig om te scoren, maar Suarez en De Zeeuw vielen wat licht uit om de aanval te dragen. Je moet elke bal over de grond spelen, want bij de minste stoot in de rug liggen ze omver. Anderlecht heeft veel mensen met een ongelooflijke actie in huis, maar in zulke matchen mis je misschien wel een stevige kerel."
Het is opvallend hoe iedereen bij paars-wit op hete kolen zit voor de terugkeer van Mbokani. Hij moet de Brusselaars naar de titel leiden. "Mensen die er niet bij zijn, worden altijd het meeste gemist. In mijn periode bij Germinal Beerschot heb ik dat ook gehad. Ik was geblesseerd en in mijn plaats moest Moumouni Dagano spelen. Die jongen kon maar niet scoren en iedereen was aan het uitkijken naar mijn terugkeer. Twee weken voor mijn rentree begon Dagano plots te scoren en was hij vertrokken. Dat is allemaal relatief dus. Als het goed gaat, wenst iedereen dat je snel terugkomt. Als het slecht gaat, wordt alle hoop op jou gesteld. Dat is inherent aan voetbal."
Maar kan er van iemand die vier weken geen match speelde, verwacht worden dat hij direct alles op een hoopje zal spelen? "Zuiver psychologisch gaat het heel belangrijk worden dat hij er weer bij is. Zijn ploegmaats weten wat hij kan en zullen zich daaraan optrekken. En iedere bal voor doel is ook een gevaar. Mbokani moet je 90 minuten in het oog houden en daardoor zal er ook ruimte komen voor andere mensen. Maar inderdaad, hij heeft lang stil gelegen. Op klasse kan hij het altijd. Een Mbokani aan 100 procent is een hele match door gevaarlijk, maar nu zal het misschien meer in pieken gaan, want de klasse blijft natuurlijk." (JW)
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief