Column Een fusie is geen optie

Door Fabian Morren

Neen, Patje sprak dat niet uit. Maar hij dacht het stiekem wel. Zoals elke club uit de middenmoot stiekem ervan droomt om zich met de beste teams in de competitie in de maanden april en mei te meten. Maar Vanoppen wilde niet alleen sportief verrassen. Hij wilde de fans ook bekoren met attractief voetbal. Net daarom haalde hij Adrie Koster. Jacky Mathijssen kon het seizoen voordien de thuisfans niet bekoren met het geleverde spel. Zij willen namelijk spektakel op het Kiel. Vanoppen rekende daarom op meer abonnees dan in de voorgaande jaren. Bleek dat die cijfers helemaal niet in de lijn van de verwachtingen lagen: weer een financiële desillusie.

Afgelopen zomer kwam Beerschot met een nieuw initiatief. De zoektocht naar een hoofdsponsor liep niet zo vlot. Dus bedacht Vanoppen iets helemaal nieuws: iedere week een nieuwe shirtsponsor. Uw favoriete website prijkte ook twee keer op het paarse shirt. Het valt te vrezen dat onze financiële bijdrage in het niets verdwijnt bij de huidige schuldenberg. Maar het systeem van wisselende sponsors zou navolging krijgen in vele landen, zo waarschuwde Vanoppen ons. Wij hebben er alvast niets meer over gehoord…

Vanoppen werd ontvangen als de nieuwe Messias op het Kiel. Nou ja, alles was beter dan Jos Verhaegen voor het grootste deel van de fans. Verhaegen moest en zou opstappen. Vanoppen ging Germinal Beerschot weer gezond maken en zijn identiteit teruggeven. Wij waren en zijn geen grote fan van Vanoppen. Ambitieus, dat wel. Maar de financiële put was zo diep, meneer. Desondanks had de nieuwe voorzitter er alle vertrouwen in. Tot grote vreugde van de fans werd Germinal (dat staat voor de Verhaegen-clan) geschrapt uit de naam. De bear was back. De beer had echter al lang geen financiële klauwen meer. Alle inspanningen van Vanoppen ten spijt. We stellen ons de vraag of het echt nodig was om een speler als Raul Bravo - ooit bij Real maar nu te dik en te traag - op de loonlast te laten wegen.

Menig zakenman heeft zich de stap in de voetballerij flink beklaagd. Vanuit de eigen visie - die wél succesvol blijkt in de zakenwereld - denkt men dat varkentje ook bij een club wel eens te wassen. Vaak - we durven stellen in 80 procent van de gevallen - draait dit uit op een deceptie. De voorbeelden zijn legio. Ook Vanoppen had een visie en een doel. Maar die financiële beerput hij flink onderschat. Een erfenis van het vorige bestuur. Jos Verhaegen & co, weet u wel.

Jos zit nu bij Antwerp. Althans, de centen van Jos zitten op de Bosuil. Volgens Jos is een fusie niet haalbaar in Antwerpen. Daar is geen draagvlak voor, het ligt te gevoelig. Daar gaan we helemaal akkoord mee. Wie denkt dat een fusie alles oplost in Antwerpen, kent de complexiteit van het Antwerpse voetbal niet. De 20.000 'neutrale fans' die naar de Antwerpse fusieclub in eerste klasse komen kijken, kan je niet vergelijken met de 7.000 gepassioneerde fans die wekelijks naar het Kiel en de Bosuil komen. 1 + 1 is niet altijd 2. Een fusie is géén optie. Het zal er ook niet meteen een worden.