De momenten van Cédric De Volder: de fratsen van Lucas Biglia

Moment 1: RSC Anderlecht 6 – 1 Club Brugge

Voor het seizoen ambieerde Club Brugge opnieuw hoge doelen. De West-Vlamingen plukten in het tussenseizoen Georges Leekens weg uit de Houba De Strooperlaan en schreeuwden van de daken dat de titel nu maar eindelijk eens terug naar Brugge moest gehaald worden.

Blauw-zwart begon, weliswaar tegen mindere goden, sterk aan de competitie met een vijftien op vijftien. Maar daar eindigde het feestje dan ook. Leekens verloor de greep op zijn groep en Club vergat week na week om punten te sprokkelen. Voor de immer charmante oefenmeester was een ontslag onvermijdelijk.

Het absolute dieptepunt werd echter bereikt op elf november van vorig kalenderjaar. Onder leiding van interim-coach Philippe Clement werd met 6-1 verloren bij aartsrivaal Anderlecht. De Bruggelingen wisten van geen hout pijlen te maken en een efficiënte landskampioen blikte Club vakkundig in.

Lange tijd leek het er op dat blauw-zwart ook het seizoen 2012-2013 troosteloos zou eindigen. Tot ieders verbazing streden de West-Vlamingen tot twee speeldagen van het einde nog meet voor de titel. Al was de ontgoocheling uiteindelijk toch groot bij het behalen van een ticketje voor - slechts - de Europa League.

Moment 2: de klasse van Eidur Gudjohnsen

Bij aanvang van het seizoen strijkte Gudjohnsen neer bij Cercle Brugge. De Belgische voetbalwereld fronste de wenkbrauwen. Hoe kan het dat een topvoetballer die onder andere bij Chelsea en FC Barcelona speelde bij De Vereniging terecht kwam?

Het werd al snel duidelijk dat de IJslander nog steeds over een heerlijk paar voeten beschikt. In de wintermercato wisselde hij het groene gedeelte van Brugge voor de blauwe variant en ook daar zijn de fans nog steeds aan het likkebaarden.

Vooral de schitterende assist op Victor Vazquez in de gewonnen wedstrijd op Sclessin was wereldklasse. Gudjohnsen neemt het leer aan met de linkervoet om in de draai de Catalaan met een lob in het straatje te sturen. Een actie die je normaal gezien enkel op het veld van een absolute Europese topper kan aanschouwen. Leve Gudjohnsen!

Moment 3: de fratsen van Lucas Biglia

Lucas Biglia roept al twee seizoenen uit dat hij niets meer te leren heeft in het Astridpark. De Argentijnse aanvoerder van Anderlecht geraakte echter nooit weg. En dat speelt in zijn… hoofd. Na de winterstop stuurde de middenvelder zijn kat naar het oefenkamp van paars-wit. De reden? Biglia klaagde van striemende migraine en liet een doktersbriefje bezorgen in de Theo Verbeecklaan.

Dat is althans de officiële versie. Ingewijden weten maar al te goed dat de Argentijn op die manier een vertrek probeerde te forceren. De opstapclausule van acht miljoen euro die in zijn contract was opgenomen vormde immers een serieuze drempel voor geïnteresseerde teams.

Opvallend was bovendien dat het circus rond Biglia de bijna-ondergang van Anderlecht inluidde. Voor de jaarwisseling werd de term ‘champagnevoetbal’ meermaals bovengehaald in Brussel, maar in 2013 leek het voor geen meter te lopen voor de troepen van John van den Brom.

Maar eind goed, al goed. Anderlecht pakte een 32e landstitel en Biglia nam – voor de zoveelste keer -  afscheid van het paars-witte publiek. Al lijkt er met Lazio nu effectief een kandidaat-overnemer gevonden te zijn voor de Argentijn.