Top & Flop: Vanaken en Oostende

TOP

Hans Vanaken

We hadden hem al in ons elftal jongeren opgenomen die we dit jaar zagen doorbreken, maar dat Vanaken het op deze manier zou doen hadden zelfs wij nooit durven voorspellen. Het lijstje spelers opnoemen dat twee keer kan scoren in een wedstrijd in het Astridpark duurt geen vijf minuten en Vanaken staat er nu bij. Zijn vader scoorde ooit met Lommel, zoonlief nu twee keer. En dat zal hij fier als een gieter thuis mogen gaan uitleggen. Alhoewel, fier? De Limburger houdt voorlopig duidelijk de voetjes op de grond, zijn coolness na de match maakte zijn prestatie enkel glansrijker. Toveren deed hij, zoals Hans Klok.

Thorgan Hazard

We kunnen enigszins voorspellen dat Marc Wilmots tijdens de stage in de VS aan Thorgan Hazard heeft gezegd: “Zorg dat je speelt komend seizoen met het oog op een selectie voor het WK.” Dat de broer van Eden dat advies ter harte heeft genomen door bij Zulte Waregem te blijven, is lovenswaardig. Maar dat hij zich al vanaf speeldag 1 – niet eens 100% fit – zo zou tonen … een assist die van veel intelligentie wist te getuigen en een heerlijke vrije trap, een beetje in de stijl van zijn broer. Al kunnen we nu misschien definitief stellen dat Thorgan geen afgeleid is van Eden, maar van Thor. U weet wel, die godheid in de Noorse mythologie.

De youngsters overal

Op vele velden vielen dit weekend vele spelers onder de 20 jaar te beleven. De tienerbank van Anderlecht nemen we graag als voorbeeld, maar ook elders was veel (eigen) jeugd te bewonderen. Julien Vercauteren was een gretig lichtpuntje bij Lierse, en ook de jongeren van Anderlecht deden het verre van slecht: Acheampong kwam zijn neus aan het venster steken, Tielemans viel snel en goed in en Mbemba was – ook volgens van den Brom – de beste verdediger bij Anderlecht. Als al dat schoon volk nog enkele jaren in België kan en mag blijven, gaan we nog leuke tijden tegemoet. Bekijk HIER een overzicht van de talenten van het weekend.

FLOP

De rest van Anderlecht

Voor het seizoen werd gezegd dat Anderlecht het moeilijk zou hebben dankzij de vele jongeren met te weinig ervaring op dit niveau. Tegen Lokeren bleek echter het omgekeerde: de talentjes toonden zich gretig, de “ouderen” waren makke lammetjes. Waar de verdediging van de landskampioen aan dacht bij de 1-3 is niet geweten, maar aan verdedigen was het alvast niet. Kaas met gaatjes is soms lekker, maar jonge Mbemba toonde zich beter dan halfbelegen Nuytinck of oudbelegen Deschacht.

Het systeem van Gent

AA Gent kwam volledig vertekend aan de aftrap tegen Waasland-Beveren. Deels door de afwezigheid van Yaya Soumahoro, akkoord, maar voor twee spelers (Yaya en Mboyo) heel het systeem overhoop gooien lijkt ons een brug te ver. Het spel van AA Gent leek werkelijk nergens naar. Sinds Fernández in januari overnam speelden de Buffalo's steeds met de punt naar achter op het middenveld. Deze keer stond Pedersen op de tien met Mboyo ervoor. Twee spelers die in de voorbereiding geen minuut samen op een veld stonden en het was eraan te zien. Het spel verbeterde pas toen Vandeputte en Kola in het veld kwamen.

KV Oostende

We hopen van ganser harte dat we KV Oostende de volgende weken niet meer zullen moeten doen opdraven in deze rubriek, maar wat we tegen Racing Genk zagen doet niet veel goeds beloven. Goed, Genk is een aardig team dat dit seizoen zeker terug meespeelt om de Europese plaatsen, maar de Kustboys kwamen nauwelijks voorbij de middenlijn. En de volgende speeldagen is het programma van KVO loodzwaar. Een 0 op 15 staat in de sterren geschreven, het zal aan de ploeg zijn om tegen dan niet knock-out tegen het canvas te liggen. Tonen ze zich mentaal weerbaar, dan is alles zeker mogelijk. Doen ze dat niet, dan wordt de dubbele cijfers halen qua punten op het einde van het seizoen al een opdracht.

De ongeluksvogel – Timmy Simons

Vanaf dit seizoen ook een nieuwe rubriek, de ongeluksvogel. De mogelijkheden zijn op deze eerste speeldag meteen legio. Sacha Kljestan was klaar om te schitteren, maar mocht na twintig minuten al richting dokter en daarna douche, terwijl Engels bij Club Brugge zelfs naar de dokter kon voor de match – letterlijk ziek en daarna nog wat extra omwille van de gemiste kans vermoedelijk. De pechvogel was echter Timmy Simons. Ook hij mocht vroeg in de wedstrijd al richting kleedkamers, na een rode kaart. En ja, dat heeft hij natuurlijk aan zichzelf te wijten want hij was veel te laat, maar de ervaren rot had op dat moment zeker niet de intentie om te verwonden.