Top & Flop: Lepoint & Lierse

Door Aernout Van Lindt

Top

Christophe Lepoint

Je zal het maar voorhebben: uitgekozen worden tot kapitein door het leeuwendeel van de spelers, enorm goed liggen bij de supporters, maar een coach hebben die geen vertrouwen in je heeft en je continu op de bank zet. Tot op speeldag vier je ineens in je eigen Ghelamco Arena een halfuur mag opdraven. Velen zullen zeggen: "Dag Jan, boeit het mij", maar niet Christophe Lepoint. De voorbeeldfunctie die hij tentoonspreidde daar kan menigeen nog wat van leren. Dat is toch eigen aan een kapitein hoor ik u denken? El Ghanassy acteerde flinterdun en op de andere velden werden zelfs twee aanvoerders uitgesloten, dus het kan effectief anders. Een oh ja, ook nog een doelpunt als kers op de taart van een knap halfuur voor Lepoint.

Het middenveld van Essevee

De top van de week beperken tot Thorgan Hazard - twee doelpunten en patron op het middenveld - zou te statistisch denken zijn. Beer Malanda verloor nauwelijks een duel, Olafur Skúlason toonde in een invalbeurt van een halfuur opnieuw wat een belangrijke pion hij kan zijn voor Essevee en dan moeten we nog beginnen praten over Ibrahima Conté. Klein, vinnig, won duels, ging terug mee verdedigen en werd enkel foutief van de bal gezet. En zijn dijk van een match met een assist weten te belonen. "Als ik geen goals maak, moet ik assists geven van de coach", aldus het nieuwe dribbelwonder aan de Gaverbeek.

Belgen in de Premier League

We hadden hier ook nog een blikje kunnen opentrekken met Vanaken, Harbaoui, het efficiënte Lokeren in het algemeen - mét eindelijk ook eens veel fans op Daknam en er kwamen nog wel wat mensen in aanmerking voor Top, maar uiteindelijk kiezen we toch voor de Belgen in de Premier League. Benteke scoorde twee keer vanop de stip en vooral Simon Mignolet liet zich niet gek maken in zijn eerste match voor het grote Liverpool. Hij pakte eigenhandig 2 punten extra voor zijn team, door in de slotfase een strafschop te pakken. Meer over de Belgen in Engeland in DIT BERICHT.

Flop

Lierse

Lierse speelde de voorbije weken niet altijd slecht en vaak met veel overgave, maar het heeft niet echt de tegenwoordigheid van geest om punten te pakken. Als je 0-1 voorstaat op het veld van AA Gent en je krijgt de kansen op een schoteltje aangeboden, dan moet je gewoon met de drie punten naar huis. Maar niet Lierse, dat in de slotfase op twee domme tegendoelpunten (waar was Goris twee keer?) liep en zo weer alle punten uit de handen zag vloeien. Stanley Menzo trekt zich de haren uit het hoofd. "Ik ben enorm pissed off!", aldus de coach.

Oostende op stilstaande fases

Ook Oostende speelde de voorbije weken niet altijd slecht en steeds met veel overgave. Maar ook bij de Kustboys wordt er een ding vergeten: punten pakken. Een schamel puntje tegen Leuven is de balans na vier wedstrijden, ook al zat er veel meer in. Coach Vanderbiest heeft er ondertussen al veel haar voor uitgetrokken: "Ze denken dat ik een domme kloot ben?" Vorig jaar werd KVO kampioen omdat ze vooral baas boven baas waren op stilstaande fases, nu worden ze door die fases net degradatiekandidaat. Het kan verkeren, zei Bredero. Het moet verkeren, weet Vanderbiest. 

Benjamin Mokulu

Je kan beginnen over pech en betwistbare penaltyfases, als je een spits hebt die de goal weet staan gaat alles vanzelf. En daar knelt het schoentje enorm bij Mechelen. Haalden ze Benjamin Mokulu binnen om doelpunten te maken, dan miste de spits niet minder dan vijf grote kansen dit weekend. Niet willen winnen zou dat ook wel kunnen heten, in tegenstelling tot niet "mogen". Enfin, Malinwa heeft dringend punten nodig. 

We hadden ook nog De Lau kunnen nomineren bij de flop, maar De Bock is gewoon duidelijk op zijn hygiëne gesteld. Hoe kan je het anders verklaren dat hij in pak en beet twintig wedstrijden vijf keer sneller dan zijn teamgenoten de luwte van de douches opzoekt? HIER meer over zijn topprestatie.

De ongeluksvogel - Wouter Corstjens

Dan sta je voor met je club tegen je ex-ploeg en dan mag je nog een minuut of vijf opdraven om de boel helemaal lam te leggen. Voor elke voetballer iets om naar uit te kijken, een beetje vieren op het veld waar je lang speelde. Maar het Ottenstadion is de Ghelamco Arena natuurlijk niet, en 0-1 voorstaan is natuurlijk 2-1 verliezen helemaal niet. Arme Corstjens, die met lege handen de bus op mocht richting Lier. Balend als een stekker mogen we denken.