Annys nog steeds zonder club: "Ik geef de hoop niet op"

"Ik ben inderdaad nog werkzoekend, al zijn er wel enkele opties mogelijk. Over enkele dagen weet ik misschien meer. Het gaat om drie Belgische clubs, ik noem geen namen zolang er niets op papier staat", laat Annys niet het achterste van zijn tong zien. "Ik ben wel een vrije speler, dus kan na het einde van de transferperiode op 2 september ook nog aan de bak. In vergelijking met een aangesloten speler, kan dat een voordeel of een nadeel zijn. Hoe dan ook wordt het steeds moeilijker om aan een club te geraken."

OHL, club van mijn hart

De miserie voor Annys begon aan het einde van het seizoen 2011-2012 bij OHL. Het jaar voordien was de 27-jarige middenvelder één van sterkhouders van de ploeg die de promotie naar eerste afdwong, en ook in de hoogste reeks startte hij de meeste wedstrijden. "OHL is de club van mijn hart, en indien men me belt teken ik onmiddellijk", klinkt het. "Ik heb er nog altijd heel goede vrienden en word er nog steeds gewaardeerd. Alleen jammer dat ik nog altijd niet weet waarom de optie in mijn contract toen niet werd gelicht. De kans dat ik terug naar Leuven kom is hoe dan ook miniem, gezien de andere weg die de club is ingeslagen."

Mayonnaise pakte niet

Na OHL belandde Annys vorig seizoen bij het pas gedegradeerde Sint-Truiden, dat zijn ambities om onmiddellijk terug te keren niet onder stoelen of banken stak. "Maar daar pakte de mayonnaise niet", blikt hij terug. "Er was veel concurrentie en bovendien draaide de ploeg niet goed. In december 2012 doken dan de eerste berichten op over financiële problemen, en al gauw bleek dat ik samen met vier ploegmaats teveel woog op de loonlast. De B-kern dreigde en ik wilde het risico niet nemen om totaal uit beeld te verdwijnen. Ik hapte dan ook meteen toe toen FC Hjorring uit de Deense tweede afdeling zich aanbood."

Tweede klasse

"Ik speelde er toch twee wedstrijden per week en bij mijn terugkeer naar België kwam er vooral vanuit tweede klasse heel wat interesse. Maar steeds was het budget het struikelblok. Hoe dan ook begint het nu wel te kriebelen en wordt het tijd dat ik terug de shoes aanbind. In deze tijd is het niet makkelijk om terug in het circuit te komen, maar ik heb de hoop zeker nog niet opgegeven. Zo zit ik immers niet in elkaar", beklemtoont Annys.