Domme rode kaarten: eigen aan de mens?
Foto: © SC
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Dit weekend vielen er enkele vermijdbare rode kaarten (of twee keer geel) op de Belgische voetbalvelden. Is dat eigen aan de mens of moeten voetballers beter weten?
Door Aernout Van Lindt
Dit weekend vielen er vier uitsluitingen te noteren in de Jupiler Pro League. De ene was al wat vreemder dan de andere. Een overzichtje:
1. Brouckaert (Oostende)
De minst discutabele rode kaart van allemaal. Brouckaert kwam gewoon te laat in een duel en pakte zo een rode kaart. Intentie om te kwetsen was er niet, maar het rood kon wel rechtvaardig worden genoemd. Jammer, zwaar, maar in se niet 'dom'.
2. Lestienne (Club Brugge)
Maxime Lestienne kreeg eerst geel voor een schwalbe die er eigenlijk geen was. Daar kan de winger van Club Brugge weinig aan doen. Maar als je al geel geboekt staat, moet je uzelf proberen inhouden. Lestienne van zijn kant ging - nota bene aan de cornervlag van OH Leuven - driest in een tackle en werd zo met een tweede prent bedankt.
3. Kanu (Standard)
Kanu liet zich in de wedstrijd met Zulte Waregem helemaal opfokken. Na een duwtje van Duplus reageerde hij al megalomaan - waar hij eigenlijk al goed weg kwam met geel - en tien minuten later was het dan toch 'prijs' bij het neerduwen van Skúlason.
4. Ghomsi (KV Mechelen)
Ghomsi wou na de wedstrijd van KV Mechelen tegen Cercle Brugge verhaal halen over een strafschopfase in de slotfase van de wedstrijd. Wat er precies gezegd of gedaan is, is tot op heden niet duidelijk, maar ineens kreeg de verdediger van Malinwa wel rechtstreeks rood.
Niets menselijks is ons vreemd
Sommige acties vragen gewoon om een kaart en zijn dan ook niet bijster slim om te doen, zeker als je al een kaart op je blazoen hebt. En toch: soms ga je al eens uit de bocht.
Bovengetekende kreeg de voorbije week namelijk (op veel lager niveau) ook twee keer geel op knullige wijze. Eerst voor een licht trapje uit frustatie, na de wedstrijd door - weliswaar met een kwinkslag - de scheidsrechter enigszins te schofferen bij het verhaal halen. Niets menselijk is ons vreemd, soms denk je wel "dit doe ik beter niet" en zie je jezelf het dan toch doen, uit adrenaline.
Daarmee praten we het zeker niet goed, (prof)voetballers zouden zich daarboven moeten stellen, zeker gezien hun voorbeeldfunctie naar de jonge voetballertjes van de toekomst.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief