WK 2002-ganger Eric Deflandre: "We konden toen op heel wat sympathie rekenen"

Door Timothy Collard

De toen 29-jarige Deflandre speelde één wedstrijd op het WK in 2002, maar geeft aan dat het wel zijn beste ervaring was op een groot tornooi. Bij Voetbalkrant.com doet de voormalige speler van Club Brugge, Olympique Lyon en Standard zijn verhaal.

“We konden zowel ginder ter plaatse als terug in België op heel wat sympathie rekenen.”

“Het was een hele goeie ervaring en ondanks dat ik in 1998 ook al deelnam aan het wereldkampioenschap in Frankrijk, was het WK in Japan en Zuid-Korea specialer. Dat was toch een heel andere cultuur in vergelijking met een buurland.”

De wedstrijd tegen Brazilië staat, net als bij heel wat van onze landgenoten, nog op het netvlies gebrand van Deflandre. Scheidsrechter keurde een doelpunt van Marc Wilmots onterecht af en België verloor uiteindelijk met 2-0. “Dat was echt verschrikkelijk. Iedereen speelde een goed tornooi bij ons en ook tegen de Brazilianen deden we het meer dan aardig. Dan doet het vanzelfsprekend pijn om er op zo’n manier uit te gaan.”

Ondanks de pijnlijke uitschakeling kon de verdediger zich aan genoeg zaken optrekken. “Het is het mooiste van het mooiste om te mogen deelnemen aan een WK. Je verdedigt de eer van je land en de weken dat we daar vertoefden waren echt super. We konden bovendien zowel ginder ter plaatse als terug in België op heel wat sympathie rekenen.”

“Wilmots was vroeger al een echte leider. Hij verlangde altijd het maximum van de spelers en dat is nu niet anders.”

In zijn tijd bij de Rode Duivels lag Deflandre meer dan eens samen op de kamer met Marc Wilmots. Tegenwoordig is zijn goede vriend bondscoach van de nationale ploeg. “Hij was als speler al een échte leider, dus in dat opzicht zag je het wel aan hem dat hij het in zich had om op een dag een goede coach te worden.”

“Hij verlangde vroeger al het maximum van zijn ploegmakkers en dat is nu niet anders. Hij kan zeveren met de spelers, maar eens op het veld verlangt hij het beste van hen. Dat is zijn karakter en dat is eigen aan hem: hij is een winnaar.”

Deflandre geeft aan dat hij nog steeds een goed contact heeft met de bondscoach en dat hij hem nog af en toe ziet. “Ik heb met hem samengespeeld en we hebben veel meegemaakt. Marc is niet alleen een collega, maar ook een goeie vriend. We zijn niet diegenen die elkaar constant bellen, maar we zien elkaar nog wel. Voor de rest laat ik hem zijn werk als bondscoach zo goed mogelijk doen en laat ik hem met rust.”

Tot slot peilden we naar de voormalige Rode Duivel zijn mening over de huidige rechtsachters bij de nationale ploeg. “Zelf was ik één van de laatst echte rechtsachters bij de nationale ploeg en daar ben ik wel fier op. Maar het is toch jammer dat er nu jongens moeten spelen die bij hun club niet op die positie staan. Ik denk dat het moeilijk is voor hen om dan bij de Rode Duivels plots wél als rechtsachter te moeten spelen.”