Team van het seizoen, na 10 speeldagen

Door Timothy Collard

Na tien speeldagen maakt Voetbalkrant.com een eerste tussentijdse evaluatie om eens te bekijken wie er tot dusver de uitblinkers waren op de Belgische voetbalvelden. We kozen logischerwijze voor elf basisspelers, maar voor de gelegenheid namen we er ook nog zeven bankzitters bij.

Doelman

Twee doelmannen konden ons tijdens de eerste tien speeldagen meer dan bekoren: Mathew Ryan en Eiji Kawashima. We kozen uiteindelijk voor die laatste omdat de Japanner zich na een niet al te makkelijk seizoen schitterend herpakte tijdens deze jaargang. Hij hield maar liefst zeven keer de nul en slikte in totaal amper vier doelpunten.

Verdediging

De verdediging kleurt helemaal Belgisch met van rechts naar links: De fauw, Ciman, Mechele en Van Damme. Vier jongens die er iedere wedstrijd opnieuw honderd procent tegenaan gaan en het beste van zichzelf geven om de nul te houden.

Er viel op geen enkele van bovenstaande verdedigers iets aan te merken tijdens de eerste tien matchen van de jaargang. De fauw, Ciman en Van Damme brengen met hun ervaring rust in de ploeg en staan er op moeilijke momenten om hun team er door te sleuren. Hoewel Mechele nog maar twintig jaar is, lijkt het alsof ook hij al verschillende jaren meedraait bij Club Brugge. De jonkie miste dit seizoen nog geen minuut in de competitie.

Middenveld

Hoewel Olafur Skulason niet meteen de meest opvallende figuur is bij Zulte Waregem bewees hij dit seizoen toch al meer dan eens zijn waarde. De IJslander knokt voor elke bal en kan bovendien ook nog een doelpunt maken. Hij scoorde dit seizoen drie goals, met als hoogtepunt zijn treffer dier ervoor zorgde dat Standard voor het eerst dit seizoen punten verloor.

Thorgan Hazard is dan weer de meest beslissende speler van de Jupiler Pro League. Dat is ook niet meer dan normaal als je ziet over welke statistieken de spelmaker beschikt. Hij tekende inmiddels al voor zeven goals en was goed voor exact evenveel assists.

Jordan Remacle en Maxime Lestienne tot slot, zijn twee jongens die het verschil kunnen maken van op gelijk welke flank. Lestienne begon wat aarzelend, maar groeide tijdens de voorbije weken naar zijn beste vorm toe. Een geweldige vorm had Remacle al te pakken, maar de sterkhouder van Lokeren staat nu wellicht een tweetal maanden langs de kant met een enkelblessure.

Aanval

In de voorhoede kiezen we voor een krachtmens en een technisch verfijnde spits. Voor aanvang van het seizoen was er wellicht niemand bij KV Kortrijk die had durven dromen dat Ivan Santini zo een invloed zou hebben op de doelpuntenproductie van De Kerels. Acht keer scoorde hij al, waaronder een geweldige hattrick tegen Lokeren en de winning goal tegen Anderlecht.

Naast de Kroaat staat Michy Batshuayi, één van volgende grote Belgische talenten die in de wachtkamer zit. De jonge spits had het vorig jaar niet makkelijk onder toenmalig Standard-coach Mircea Rednic. Dit seizoen, onder Guy Luzon, bloeide hij evenwel hélemaal open. Batshuayi liet al geweldige dingen zien en bovendien is hij de enige speler met meer dan zeven goals die nog geen strafschop benutte om zijn doelpuntenaantal op te vijzelen

Bankzitters

Eigenlijk is het woord bankzitter niet helemaal op zijn plaats voor onderstaande spelers, die bij hun club allemaal van grote waarde zijn. Maar omdat de basisspelers het nog net iets beter deden, moeten ze vrede nemen met een plaats op de bank.

Mathew Ryan moest maar nipt de duimen leggen voor Eiji Kawashima in de strijd om een plaats onder de lat in ons elftal. De sluitpost van Club Brugge imponeerde vanaf speeldag één en liet zich zelden tot nooit betrappen op een foutje.

Twee verdedigers die niet mochten ontbreken: Björn Engels en Mijat Maric. Engels speelde zich net als Mechele door blessures en schorsingen in de ploeg en verdween tot dusver nog niet uit het basiselftal van Garrido en later ook Preud’homme. Mijat Maric blijft net als de voorbije jaren op een hoog niveau acteren en is één van de absolute sterkhouders in de Lokerse defensie.

Op het middenveld lieten Hans Vanaken en Fabien Camus al hele mooie dingen zien dit seizoen. Camus keerde uit een verloren situatie terug bij KRC Genk na zijn uitleenperiode. De spelmaker liet zien dat hij het nog steeds in zich heeft en het is uitkijken naar wat hij nog in petto heeft tijdens het vervolg van het seizoen.

Van Hans Vanaken wisten we op voorhand al dat hij over genoeg talent beschikte om mee te kunnen in eerste klasse. Het was toch nog even afwachten hoe de middenvelder de overstap van Lommel naar Lokeren zou verteren. Vanaken paste zich moeiteloos aan en ontpopte zich onmiddellijk tot één van de smaakmakers op Daknam. Hij miste nog maar dertien minuten tijdens de eerste tien wedstrijden.

Tot slot schopten ook Hamdi Harbaoui en Jelle Vossen het tot het elftal van het seizoen na tien speeldagen. Beide spitsen gaan door op hun elan van de afgelopen jaren en blijven een zekerheid op doelpunten. Harbaoui zette zijn turbo meteen aan en scoorde doelpunten bij de vleet. De Lokerse spits zit momenteel aan negen stuks en daar lijkt hij allesbehalve vrede mee te nemen.

Jelle Vossen kreeg er in de persoon van Ilombé Mboyo een spitsbroeder bij, maar dat neemt niet weg dat Vossen ook zijn doelpuntjes blijft meepikken. De Genkse aanvoerder wijst zijn team de weg en zit op dit moment aan vijf goals.