Menu Vanhaezebrouck: zoutloos bij Genk, sterrenchef bij Kortrijk

Door Aernout Van Lindt

In aanloop naar het WK 2010 sprak ik met Marvin Ogunjimi over het WK in Zuid-Afrika, waarvoor hij even in aanmerking leek te gaan komen. We hadden het toen ook onder andere over de coaching bij Racing Genk, waar Frankie Vercauteren niet veel eerder in de plaats van Hein Vanhaezebrouck was gekomen.

Tactisch: moeilijk of vernuftig?

“Het is niet dat Hein een slechte trainer is”, zei Ogunjimi toen. “Verre van, maar het was soms wat moeilijk om te verstaan allemaal. Hij legt de nadruk op het tactische en het uitleggen van situaties, terwijl we soms beter gewoon zouden voetballen.”

Bij Kortrijk zien we dit seizoen kunstgreepjes van de toen verguisde meester. De vrije trappen en andere standaardsituaties lijken soms lachwekkend (denken we aan het treintje van afgelopen weekend), maar zijn wel altijd gevaarlijk.

Het moet aanslaan

Hetzelfde kan gezegd worden over de tactische keuzes. Bij Racing Genk probeerde Vanhaezebrouck soms ook al eens iets nieuws, bij Kortrijk doet hij dat nu ook. De manier waarop hij intrinsiek met vijf verdedigers speelt, maar met kwieke backs in geen tijd van systeem kan veranderen, is baanbrekend en kopbrekend voor diverse (top)teams dit seizoen.

Het is dus eens te meer een kwestie van het al dan niet aanslaan van ideetjes. De ongedwongenheid van KV Kortrijk – een club waar nog eens een slechte match mag worden gespeeld en er niet meteen wordt gemord als er eens een poging faalt om iets uit te proberen – zorgt natuurlijk ook voor wat meer gemoedsrust bij de coach.

“Sex on a plate”

Tot wat leidt dat dan? Zeker en vast tot een goede groepssfeer. Al van bij het ontbijt (lees: eerste training) voelde je dat ook dit seizoen de top-6 niet meteen als ambitie zou worden uitgesproken, maar er onderhuids toch wel die ambitie was en is. Verschillende talen vonden elkaar overigens snel in de oerdegelijke West-Vlaamse mentaliteit die heerst bij de Kerels.

Dat een potentiële topschutter als Ivan Santini een strafschop wil wegschenken aan Benito Raman kadert in het aaibare karakter van KVK. Met als opperknuffelbeer dan misschien wel Hein Vanhaezebrouck, die veel spreekt met zijn troepen en ze ook aanvuurt. Vanaf dag 1 zette hij in op minder kaarten, wat tot op heden behoorlijk tot goed lukt.

Qua spelpeil zien we soms al eens een briljant idee of een echt leuke combinatie. “Sex on a plate”, zou Sergio Herman zeggen. Zo ver willen we misschien niet gaan, maar het menu Vanhaezebrouck is voorlopig toch twee Michelinsterren waard. De derde ster? Die volgt bij het binnenhalen van play-off I en daarna Europees voetbal, nog steeds een verre droom op dit moment.