Lorenzo Staelens: "Realistisch zijn"

Tamara Vereecken in Brugge

De Lorre was sinds 2008 aan de slag als T2 bij Cercle Brugge en leek daar perfect gelukkig mee. Na even hoofdcoach ad interim en nadien opnieuw T2 onder Foeke Booy te zijn geweest, werd hij eind vorig seizoen als laatste redmiddel tot hoofdcoach van de Vereniging gebombardeerd. Een succes, zo bleek, want hij verzekerde Cercle van het behoud.

Vorig seizoen

Momenteel bezet groen-zwart de achtste stek in de JPL en lijkt zo een rustig seizoen tegemoet te gaan. Een welgekomen verademing na alle perikelen. “Het was inderdaad een héél moeilijk jaar”, steekt Staelens van wal. “Het leek altijd het net-niet-scenario: we speelden goede matchen maar verloren wel telkens met één doelpuntje verschil.”

En veel beterschap kwam er niet. “Nee, en als er geen punten komen, wordt de trainer het slachtoffer, waarna ik twee weken moest overnemen. Onder Foeke hadden we een lichtpuntje toen we Club uitschakelden voor de Beker maar nadien liep het weer voor geen meter meer. We haalden 0 op 27 als ik me niet vergis… Toen ik overnam, lukte het wonderwel toch, met het gekende resultaat.”

Je hebt de situatie inderdaad rechtgetrokken en het lijkt je ook allemaal goed te bevallen. Een beetje verwonderlijk toch, want een jaar geleden zei je nog: ‘ik heb geen ambitie om hoofdtrainer te worden’.
“Dat heb ik toen gezegd, ja. Kijk, als je ergens als assistent bent, ga je niet de plaats van de hoofdcoach inpakken, dat was dus niet mijn bedoeling. Maar in april stond ik voor een voldongen feit, ik móest het doen. Tja, als je er dan in slaagt om die ploeg in eerste te houden, wat zeker niet enkel mijn verdienste geweest is hoor, dan voel je dat er meer in zit. Ik begon toen meer in mezelf te geloven en dacht dat ik het misschien toch ook wel als hoofdcoach zou kunnen. Waarom zou ik het niet proberen?”

Andere aanpak en visie

Het draaide goed uit, wat bijna niemand nog verwachtte, en dus zullen velen ongetwijfeld benieuwd zijn naar het geheime ingrediënt van jouw succes?
“Goh, geheim… Ik denk dat ik een iets meer defensieve organisatie neerzet, ik ben natuurlijk ook een verdediger – de twee andere trainers waren aanvallers. Ik wil liever zekerheid inbouwen en van daaruit dan kansen creëren. Al is het allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan…  (lacht)“

In het begin van deze competitie, en zelfs tot voor enkele weken, liep het inderdaad niet altijd even vlot bij Cercle moet ook Lorenzo Staelens toegeven. Half oktober stond de Vereniging met amper 6 op 27. “Toen waren we ook weer aan het proberen om het op een heel voetballende manier op te lossen, van achteruit volgens het boekje op te bouwen en dat soort zaken. Maar op een bepaald moment moet je realistisch zijn, we slikten teveel tegendoelpunten en dus moesten we weer een andere organisatie neerzetten. Na de match tegen Standard kwam de klik. We schakelen nu in de opbouw iets sneller om naar voor en proberen te voetballen vanop de helft van de tegenstander in plaats van vanop onze eigen helft.”

Staelens bracht een nieuwe visie maar zorgde ook voor een nieuwe wind in de spelersgroep, enkele ‘vaste waarden’ werden vervangen. “We hebben wat posities gewisseld (Wils en Uchebo bijvoorbeeld). Daarenboven zijn de jongens die we gehaald hebben echte aanwinsten gebleken, kijk bijvoorbeeld maar naar Buysse, Van Acker en Kabananga.”
De Brugse oefenmeester blijft ook trouw aan de belangrijke Cercle-waarden, waaronder de jeugd. “Zeker, kijk maar naar een Stephen Buyl die serieus aan het groeien is.”

Je bent tevreden over het spel, de punten zijn er nu wel ondanks een moeilijk begin en toch pleitte je na de match in Beveren voor voorzichtigheid… “Het kan altijd beter. Wat we bijvoorbeeld nog niet goed doen vind ik, is in de omschakeling teveel balverlies lijden en de mogelijkheden om kansen te creëren niet ten volle benutten.”

“We zijn er nog niet”

Dat Cercle nu veilig in de middenmoot staat na een stroevere start betekent echter niet dat Staelens z’n ambities gaat bijstellen, iets wat voorzitter Vanhaecke eerder deze week ook al predikte. “Ik heb voor het seizoen gezegd dat ik op de veertiende plaats wil mikken en daar blijf ik ook bij,” analyseert de coach nuchter. “We moeten realistisch zijn: we hebben niet een zoveel betere ploeg dan vorig jaar, er lopen ook nog heel wat jonge gasten bij, waarin we wel geloven, maar die nog moeten groeien. De kern is ook smaller dan vorig jaar.”

Mag ik daaruit afleiden dat je bang bent om alsnog in die onderste regionen terecht te komen? “We zijn nu aan het bewijzen dat we voldoende kwaliteit hebben om erin te blijven maar we mogen niet denken dat we er al zijn. Vijf keer verliezen en we staan weer voor een ander verhaal.”
Al moet Staelens toegeven dat het dit keer toch anders is. “We hebben nu meer ademruimte, we kunnen de matchen wat rustiger aanpakken, de druk is niet zo groot als vorig seizoen of als bij de competitiestart, dat maakt het wel aangenamer werken natuurlijk.”

En dan kan er ook al wat verder in de toekomst gekeken worden. “Ideaal zou zijn om nu zo snel mogelijk de nodige punten te pakken om in veiligheid te zitten. Als we rond 28,30 punten zouden hebben tegen Nieuwjaar, dan kan je hier en daar al eens iets uitproberen naar volgend seizoen toe.”

Bob Peeters werd eerder deze week aangesteld als nieuwe coach van Waasland-Beveren. Jij zat vorig jaar samen met hem in een gelijkaardige situatie? “Ik denk niet dat het helemaal hetzelfde is als bij ons vorig jaar - wij stonden toen laatste, wij moesten nooit achter ons kijken. Waasland-Beveren heeft nog Bergen achter zich en KVO naast zich. Nu, het is wel gelijkaardig uiteraard: het is strijden voor het behoud en ik hoop voor hen dat ze ‘t kunnen realiseren met deze ploeg om erin te blijven.”

“Ik denk dat de mogelijkheden er zijn, wij hebben vorig weekend zelf gezien dat het zeker geen slechte ploeg is,” steekt Staelens z’n ex-collega een hart onder de riem.
“Nu goed, dat hebben ze vorig jaar van ons ook gezegd he: Cercle is een goeie ploeg, geen ploeg om te zakken maar uiteindelijk sta je daar op ’t einde van de rit toch maar bij die laatste twee… Dus makkelijk wordt het zeker niet maar ik hoop echt voor Bob dat hij erin slaagt!”