Top&Flop Standard en Anderlecht

Door Aernout Van Lindt

TOP

Standard

Je zal maar supporter zijn van Standard en tijdens de pauze niet uit de tribunes raken om iets te drinken. Op de tonen van “Standard, Standard. We are the best. Ejopaparejo” liet Michy Batshuayi even zien dat er ergens in hem een Maradona schuilt. Neen, zoals in Napoli was het (nog) niet, maar dit is toch dé transfer van de wintermercato: Batshuayi van Standard naar … nergens.

Het leek wel alsof Cercle nergens was, maar dat had met de sterkte van de – zeggen we het luidop? - toekomstige kampioen te maken. En of ze the best zijn. Want wie houdt deze Rouches tegen? Ezekiel dartelde mee met de topschutter, Mpoku en De Sart omknelden het middenveld en achterin stond iedereen als een huis. Vijftien keer de nul, iemand?

De invallers van Club

Je zal maar invaller zijn bij Club Brugge en te horen krijgen dat er met Castillo nog eentje bijkomt voorin. Weg speelkansen? Mogelijk wel, maar Eidur Gudjohnsen blijft van de eerste tot de laatste minuut een topprofessional.

Hoe hij omgaat met de komst van Castillo (“Elkaar beter maken”), maar ook hoe hij inviel: degelijk, oersterk en goed voor een belangrijk doelpunt. Ook die andere invaller Refaelov scoorde overigens, de kracht van de bank sleept Preud’homme voorbij Bergen.

De veerkracht van Genk

Je zal maar coach zijn bij Genk en na een 3 op 27 bij KV Mechelen moeten gaan spelen, in topvorm en met ex-Genkcoach Vercauteren die klaarstaat als de beul bij het kapblok.

Maar Been versaagde niet, recupereerde een ijzersterke Thomas Buffel, hield het vertrouwen in Gerkens zoals het bestuur vertrouwen in hem hield en ging met een deugddoende 0-2 van het veld. 6 op 30 is nog steeds geen lekker rapportje, maar er is weer hoop in Limburg. Volgende week knallen in de topper en de Genkies zijn helemaal terug. Toch nog play-off I voor Genk.

FLOP

Anderlecht

Je zal maar supporter zijn van Anderlecht en tijdens de wedstrijd niet uit de tribunes raken om je verdriet te verdrinken. Was er muziek bij, dan was het geweeklaag van Adele of zo: “Should I give up, or should I just keep chasing pavements, even if it leads nowhere …”

John van den Brom moet stilaan toch de moed verliezen bij al dat amechtig gevoetbal van nochtans jongens met veel talent. Bourabia en Watt heersten tegen de verdediging van Anderlecht, de Zeeuw zat in de achter- en zijzak van Losada en het voetbalplezier was er helemaal niet. Straftraining, een wake-up call uit de goede ouwe tijd?

Charleroi

Je zal maar invaller zijn bij Charleroi en ineens moeten beginnen aan een wedstrijd, omdat de hele centrale as weg is. Kaya, Milicevic en Pollet: alle drie zijn ze weg naar andere oorden. Wat overblijft is een karkas, dat stiekem hoopt dat ze al punten genoeg hebben voor de redding.

Dit Charleroi zien we na het spel uit de 0-1 tegen Oostende namelijk geen vijf punten meer sprokkelen dit seizoen. Alle kwaliteit is simpelweg weg, Mazzu zal moeten toveren.

KV Kortrijk

Je zal maar coach zijn bij KV Kortrijk en na 1 zege uit 9 wedstrijden bij staartploeg Waasland-Beveren aan de bak moeten.  Op voorsprong komen en het later tegen tien man niet kunnen afwerken.

Vanhaezebrouck posteert zijn troepen vaak tot zeer vaak goed, maar elk jaar is er wel eens een periode waarin het echt voor geen meter loopt en alles tegen zit. Een afgekeurde goal, flaterende doelmannen (meervoud, jawel), … Dan toch opnieuw geen play-off I voor de Veekaa.

Ongeluksvogel van de week: Maric

200 seconden. Geen nieuw televisieprogramma waarin moleculair en bliksemsnel wordt gekookt, maar de tijdsspanne waarin Mijat Maric zijn kunnen kon bewijzen aan de Gaverbeek. De speler van Lokeren viel heel snel uit met een hamstringblessure en zit mogelijk een tijdje aan de kant.