Analyse Mirallas: het geheime wapen voor Brazilië?

Door Johan Walckiers

Rebel

Het verhaal van Kevin Mirallas is er eentje dat gemaakt is om ooit een sportfilm op te leveren. Daarvoor moet hij wel nog een grootse daad verrichten en welk toneel is daar beter voor geschikt dan het grootste op deze aardbol: het wereldkampioenschap?

Mirallas is een buitenbeentje. Nog voor Eden Hazard zich settelde in Lille was Mirallas er al neergestreken. Een 16-jarige jongen maakte in 2004 de overstap naar Frankrijk in een tijd dat het nog niet de gewoonte was van jeugdspelers om over de grens te trekken. Een gedurfde keuze, maar zo is Mirallas gewoon. Hij roeit soms tegen de stroom in, veelal tegen beter weten ook.

Topschutter

Want zo duurde het niet lang voor hij in conflict kwam te liggen met Lille-trainer Rudi Garcia. Die wilde hem op de rechterflank posteren en daar had de jonge Mirallas dus geen zin in. Hij trok naar Saint-Etienne, maar leefde er niet echt als een prof. Het leek alsof hij carrièrezelfmoord aan het plegen was, maar na twee jaar kwam Olympiacos, de ploeg die voor hem de  grote doorbraak betekende. Mirallas won er twee titels en werd topschutter in de Griekse competitie met twintig doelpunten.

Het leek zijn grote gelijk te bewijzen dat hij als spits diende uitgespeeld te worden. Toch werd hij met de neus op de feiten gedrukt. Mirallas ging immers op zoek naar een grote transfer, bij voorkeur Engeland. In de Premier League worden de spitsen van 1m82 en amper 70kg echter van de sokken gelopen door de beren van verdedigers en dus moest Mirallas water bij de wijn doen toen Everton kwam aankloppen.

Ploegspeler

Moyes, die toen nog niet bij Man U zat, wilde hem immers voor... de flank. Een positie waar Mirallas in het begin van zijn carrière zijn neus nog voor optrok. Maar goed, Mirallas was gegroeid als speler en als mens en een aanbod uit de Premier League leg je nu eenmaal niet naast je neer. Een keuze die voor iedereen goed lijkt uit te draaien: voor Everton, voor Mirallas en... voor de Rode Duivels.

Dit seizoen bewijst Mirallas immers dat hij als flankspeler uit de schaduwen kan opstaan en een voortrekkersrol kan nemen. Weg is de blessuregevoelige jongeman waar vorig seizoen nog vragen over rezen. Ziehier, de nieuwe Mirallas: zuivere voorzet, briljante vrije trappen en sublieme assists. Mirallas kan het wapen worden dat met bliksemafleider Hazard naast zich Marc Wilmots grote diensten kan bewijzen. Reken daarbij een De Bruyne in vorm en je hebt een dodelijke combinatie.

Vijf assists en vijf goals drukken niet eens de waarde uit die Mirallas op dit moment vertegenwoordigt voor Everton. Vraag het maar aan Roberto Martinez. Die gaf onlangs toe dat Mirallas één van de eerste namen is die hij op zijn bordje invult. Zou Wilmots die bedenking ook al gemaakt hebben?