Column: PO2, een vloek of een zegen?

"In België is de kampioen niet gekend na het spelen van een klassieke competitie", probeerde ik tijdens een voetbalreisje ooit eens uit te leggen aan een Spaanse fan. "De teams worden onderverdeeld in drie extra competities en moeten op die manier beslissen wie de gouden plak krijgt, wie er het volgende seizoen Europa in mag en wie naar een lagere klasse degradeert. En ohja, het nummer veertien uit de reguliere competitie maakt nog steeds kans op een plaatsje in de Europa League."

De ogen die me vervolgens aankeken waren gevuld met ongeloof. De goedlachse Spanjaard - hoogstwaarschijnlijk een sympathistant van FC Barcelona of Real Madrid - zag wel heil in een systeem dat in onze pintjesliga werd gedoopt als 'play-off 1'. Nochtans was quasi iedereen in België niet bepaald menens om een vreugdedansje te ondernemen bij het aanhoren van de nieuwe spelregels. Al moet het gezegd: het vooroordeel lijkt stilaan te smelten als sneeuw voor de zon.

"Dus het nummer veertien maakt nog kans op een Europees ticket?"

"Dus het nummer veertien uit de reguliere competitie maakt nog steeds kans op een Europees ticket", probeerde de Spanjaard nogmaals. De brave man dacht wellicht dat ondergetekende een glas te veel had gedronken. Voor de duidelijkheid: die theorie doet denken dat pakweg Rayo Vallecano of Osasuna CF op dit moment nog in de race zijn om een toegangskaartje voor het Europese toneel te bemachtigen. In La Liga althans.

Maar hoe moeten we zelf eigenlijk play-off 2 aankijken? De twee broertjes van die nacompetitie - doelend op play-off 1 en 3 - hebben ook anno 2014 nog steeds hun voor- en tegenstanders. Het is een koud kunstje om een urenlang durende discussie aan te gaan over het nut van die nacompetities. Maar play-off 2? Waartoe dient dat eigenlijk nog? En misschien nog belangrijker: is het een vloek of een zegen?

Voor de Buffalo's een zegen, voor de rest een vloek?

"We gaan nog eens alles geven in play-off 2. Dat zijn we verplicht aan onze fans." en "Eigenlijk behoort play-off 2 eigenlijk al toe aan de voorbereiding van het volgende seizoen. Bovendien kunnen enkele jongeren tonen dat ze hun plaatsje bij de kern waard zijn." zijn de twee meest gehoorde leuzes uit de mond van profvoetballers, coaches en bestuurders. Ook dit seizoen lijkt de rekening alweer op voorhand gemaakt. Enkel in de Ghelamco Arena is het 'van moetens'. KAA Gent greep nipt naast een toegangsticket voor de elite-groep en enkel een Europees ticket lijkt het grijze seizoen glans te kunnen geven.

Maar de anderen? Vooral voor pakweg Waasland-Beveren, KV Oostende of Sporting Charleroi - of misschien zelfs nog meer voor de fans van die clubs - lijkt deze nacompetitie een vloek. De prijzen zijn voor die jongens verdeeld, het behoud is binnen en het voetballen voor halflege stadions kan beginnen. Is er eigenlijk iemand blij? De jongeren misschien... Maar is het zo gemakkelijk om jezelf in de kijker te spelen in een wedstrijd zonder enige inzet, zonder enige drive of zonder enige vista? Het antwoord is simpel: nee, dat is het niet.