Analyse Hasi bracht realisme in plaats van dominantie

Door Johan Walckiers

Hoeveel keer hoorden of lazen we dit seizoen niet dat Anderlecht te veel kwaliteit liet vertrekken en te weinig inhaalde om voor de titel te spelen? Wel, moeten ze daar in Brussel nu even een lange neus naar iedereen opzetten. Maar het is gewoon zo dat paars-wit dit seizoen nooit dat dominante voetbal tentoon heeft gespreid dat het vorig seizoen in een bepaalde periode wel deed. En daar is het misgelopen bij John van den Brom...

Van den Brom liet zijn ploeg niet voetballen naar het aanwezige potentieel

De Nederlander wilde nog steeds op de helft van de tegenstander zijn wil gaan opleggen, zelfs al had hij daar de spelers niet meer voor. Dat Matias Suarez nog eens door zijn knie ging, hielp hem ook niet echt. Met Biglia, Jovanovic en Mbokani had hij het seizoen ervoor drie pionnen die wel die ploeg op sleeptouw konden nemen. Dit seizoen moest hij - met alle respect - rekenen op Kljestan en Gillet. Trouwe soldaten, maar geen strategen die een oorlog gaan beslissen.

Van den Brom liet zijn ploeg niet voetballen naar het potentieel dat er in zat. Hasi deed dat wel en vond zo de succesformule. Een realist pur sang, de voormalige assistent, want hoewel hij het huis goed kent en dominant voetbal een kenmerk is, liet hij zijn ploeg evolueren naar een team dat op de counter dodelijker is dan een ratelslang in aanvalsmodus en zette hij voor de rest een blok neer waarin iedereen (!) zijn defensief werk moest opknappen. Daar waar Van den Brom de vier achteraan al eens aan hun lot durfde overlaten.

Hasi moet volgend seizoen wel de stijl van het huis terugbrengen

En voor één keer kneep heel Anderlecht een oogje dicht, want de Kosovaar kreeg gelijk met zijn speelwijze en vlamde - op enkele accidents de parcours - doorheen de laatste tien wedstrijden van het seizoen. Met vlammen bedoelen we dan ook resultaatsgewijs, want het was niet altijd even swingend. Remember Brugge? Maar net uit die voorgenoemde match haalde paars-wit een hoop vertrouwen. Net als zijn coach, die dagen voordien zijn contract verlengd had.

In Luik en Brugge knarssetandde iedereen, in Brussel lachten ze in hun vuistje. Hun nieuwe coach redde het jaar met een paar 'coups de maître' zoals het naar het middenveld overhevelen van Kouyate. Thuis tegen Brugge in de reguliere competitie had hij als assistent van Van den Brom trouwens ook al eens een ingeving waarbij de ogen van het bestuur openden: hij raadde aan om Andy Najar op het middenveld te zetten. En die liet toen zien dat hij vrijwel overal kan spelen...

Dat Anderlecht kampioen is geworden, mag voor tachtig procent op het conto van Hasi geschreven worden. Maar volgend seizoen moet hij een manier bedenken om de stijl van het huis terug te brengen. En daar zal hij toch wat andere jongens voor nodig hebben...