WK-dagboek 7: Gevaar? Een volksfeest ja (video)

Johan Walckiers in Belo Horizonte

De dagen duren hier maximaal negen uren. De nachten zijn lang en warm. Elke rechtgeaarde supporter kruipt niet om 20u in zijn bed, maar gaat op zoek naar vertier. En 'the place to be' in Belo Horizonte is duidelijk het Praça de Savassi. 

Na het eten van gisterenavond hoorden we gezang in de verte. Gedreven door curiositeit gingen we toch even een kijkje nemen en het volgende wat we zagen was een mensenmassa van jewelste die het hele plein en de omringende straten had ingenomen. Veel Colombianen die nog steeds de overwinning op Griekenland aan het vieren waren van drie dagen geleden.

Maar ook Engelsen, Nederlanders (die vind je overal), Duitsers, Uruguayanen,... te veel om op te noemen. Niet dat er iets speciaals te doen was op het plein, maar de jongens en meisjes wisten zich wel te vermaken. Eentje haalde er een gitaar boven, een andere een stokje en een blikje, nog eentje kon wel wat klank uit zijn telefoon krijgen verbonden met wat boxen. Genoeg om er een feestje van te maken, zonder onderscheid van land, cultuur of huidskleur.

Een moment om van te genieten en ook een bewijs dat het in Belo Horizonte allemaal nog wel meevalt. "Hier is het inderdaad veilig", zegt de Braziliaanse Maria ons, die net terug is uit de States, waar ze studeert. "Je moet misschien wel iets meer opletten als je naar Rio trekt. Daar moet je 's nachts toch niet te veel gaan rondlopen", voegt ze er aan toe.

Lap, daar gaat ons plan om 'Rio by night' te bezichtigen, want na de match van vanavond laat ik de Duivels een dagje of twee voor wat ze zijn en trek ik naar de 'Prachtige Stad' om Spanje en Chili aan het werk te zien. Of zorgen ze ook daar voor een verrassing en laten ze ons meegenieten van de prachtige Zuid-Amerikaanse spontaniteit en barst er spontaan ook een volksfeest los? We kunnen enkel hopen...