Rode Duivels hadden stress tegen Algerije, maar dat is geen drama

Door Aernout Van Lindt

Het is natuurljk wat: voor het eerst in 12 jaar naar een groot toernooi gaan. Je zou voor minder gaan beginnen stressen. Zeker omdat - door de hele hype die de voorbije jaren is gemaakt rond de Rode Duivels - iedereen echt helemaal uitkijkt naar dit WK en de Rode Helden.

Om te vergelijken met een WK als 1986 of 2002: toen werd pas bij de achtste finales echt trammelant gemaakt in België over de prestaties, nu werd de eerste wedstrijd al vooraf aangekondigd als een volksfeest in wording.

Remember de Olympische Spelen

De Rode Duivels zijn nog nooit begonnen aan een toernooi als favoriet, dat geeft extra druk. Maar enkele spelers kennen wel de stress van een groot toernooi. Je mag niet vergeten dat een aantal van hen namelijk al eens vierde werden op de Olympische Spelen.

Er toen bij? Vertonghen, Vermaelen, Fellaini, Ciman, Dembélé, Vanden Borre en Kompany. Van Buyten en Wilmots waren er bovendien bij in Japen en Zuid-Korea op het voorbije WK, dus het gaat niet zozeer om het grote toernooi - dan wel misschien om de verwachtingen. Maar die verwachtingen zijn er bij de topclubs waar ze voor spelen ook, dus kunnen ze echt wel met de druk om.

Altijd stress bij eerste match

Het is gewoon zo: een eerste match op een WK geeft altijd een beetje stress. Je zou ook voor minder: ineens klinkt je volkslied in een vreemd land en kan je echt iets voor je land gaan betekenen. Dat je dan even naar adem moet snakken: normaal.

Het hoeft ook geen probleem te zijn dat de Belgen wat loom aan het WK begonnen: ook in 1986 was de groepsfase niet van hoog niveau voor de Duivels en zij haalden toen de halve finales.