WK-dagboek 10: Geen hotel? Geen probleem, hier is de sleutel van een appartement

Johan Walckiers in Belo Horizonte

Eerst iets eten en dan een gesprek aanknopen met een groepje Brazilianen in de hoop dat we de match met hen mochten volgen. Dat was het plan, maar zoals alles hier in Brazilië draaide dat net even anders uit. Twee dagen ziekte verhinderden me om woensdag reeds naar Rio de Janeiro af te reizen. Donderdag ging het al beter en wilden we toch het nuttige aan het aangename koppelen.

Op goed geluk iets kiezen van de Braziliaanse menukaart: het leek een beetje op 'Russian Roulette', maar gelukkig ontweken we deze kogel. Een hartige hap vlees met wat lekkere frieten en we zouden er weer tegen kunnen. Het was nog niet te druk op het Praça de Savassi, het verzamelpunt voor fans uit alle windstreken en dus nog tijd genoeg dachten we. Tien minuten later stroomde het volk echter toe en was het vechten voor een stoeltje of tafeltje.

Woensdag pistool, donderdag gesmokkeld bier en frisdrank

Lang alleen moest ik dus niet zitten en het plan om Brazilianen aan te spreken, werd al overbodig omdat ze zelf kwamen vragen om er bij te komen zitten. Rita, Nando en Karini, drie vriendelijke Braziliaanse vrouwen en voetbalgek wilden absoluut de match tussen Colombia en Ivoorkust zien. Een rugzak vol meegesmokkeld bier en frisdrank en we waren vertrokken voor een aangename namiddag.

Beter dan de dag ervoor dus, want na een luide knal onder mijn hotelraam stroomden de politieagenten toe en werd het hotel voor een uurtje afgesloten. Een pistoolschot en een gewonde, wist de receptioniste te vertellen. Stilletjes terug naar boven en blij zijn dat we niet buiten zaten...

Maar terug naar donderdag. Colombia had net gewonnen van Ivoorkust en de vijftig Colombianen die geen ticket konden bemachtigen vierden de zege in een zeldzame regenbui in Belo Horizonte. "Normaal gezien regent het hier nooit", zegt Karini. En het tafeltje wordt in allerijl verplaatst onder een dakje. 

Er zijn ergere dingen

En er wordt direct ook een oplossing gevonden voor mijn probleem. Vrijdag waren er immers geen vluchten meer naar Rio en in Belo Horizonte geen vrije hotelkamers. De drie geven me zonder boe of ba de sleutel van een vrijstaand appartement in Belo Horizonte. Geen vriendelijker mensen dan Brazilianen, denken we dan! Want ziet u het bij ons al gebeuren? "Maar overal heb je goeie en slechte", zegt Nando. "Als je je bewust bent van het gevaar en geen gekke dingen doet, is Brazilië niet gevaarlijker dan een andere plaats. En je ziet, jij bent de goeie tegengekomen." 

Het zal wel zijn... Straks even alle kleren kunnen wassen, in de zetel naar de matchen kijken en gaan dineren met drie leuke vrouwen. Er zijn ergere dingen in het leven...