Colombia en James Rodriguez, revelatie als sensatie van het toernooi

We gaan even terug naar een donderdagavond in november vorig jaar. Op die dag werkten de Rode Duivels hun eerste oefenduel af nadat een maand eerder de kwalificatie voor de wereldbeker bewerkstelligd werd. Na een aangename pot voetbal zegevierden de sterke Colombianen met 0-2. Ibarbo en Falcao zorgden voor de goals. Toen al een teken aan de wand?

Toch niet zo bleek even later. Het noodlot sloeg toe voor topspits Radamel Falcao die zijn kruisbanden scheurde in een bekerduel tegen het onbekende Mont d'Or Azergues. Hij revalideerde aan een nooit geziene snelheid, maar de wetten van de geneeskunde kenden hun grenzen. Colombia leek zonder El Tigre heel wat van zijn pluimen te verliezen.

Helemaal niet. De manschappen van bondscoach José Pekerman raasden door de groepsfase naar een 9 op 9 tegen Griekenland, Ivoorkust en Japan. De afwezigheid van hun superster bleek een zegen voor de ontluiking van James - spreek uit als Chames - Rodriguez. De aanvaller van AS Monaco groeide uit tot de regisseur van zijn land en stal alle harten met zijn weergaloze goals en manier van voetballen.

Na vijf duels en zes goals - wie doet dit toernooi nog beter? - is het verhaal voor de linksvoetige spits over. Rodriguez wacht nu de terugkeer naar het Monegaskische belastingparadijs waar hij vorig seizoen in de schaduw van Falcao en bij afwezigheid van Europees voetbal wegdeemsterde. De deelname aan de Champions League in gedachte doet ons hopen dat hij deze keer niet in de vergetelheid zal belanden.

Er is natuurlijk nog een manier om dit onheil te voorkomen. De gewezen speler van FC Porto gaf al aan dat zijn toekomst in La Liga ligt. "Ik wil in Spanje gaan voetballen, de Premier League is fysiek te hard voor mij", vertelde hij twee dagen geleden nog. Hoewel zijn huidige werkgever wel eens stokken in de wielen zal willen steken, lijkt deze stap de modale voetballiefhebber wel te bekoren. Een transfersom ophoesten die hoger ligt dan de 50 miljoen euro die Monaco neertelde, lijkt voor grootmachten als Barcelona of Real Madrid geen onoverkomelijke zaak.