Johan Walckiers, Manu Gonzalez, Sander De Graeve en Robby Morren in Sao Paulo

Het Argentijnse legioen streek voor de halve finale neer in Sao Paulo. De duizenden overspoelden praktisch de paar oranje plekjes in het stadion. Een goeie match kregen ze geen van allen te zien, een tactisch steekspel tussen twee door de wol geverfde coaches des te meer. 

Geen Robben en Van Persie te zien

De vijfmansverdediging van Holland, met Kuyt weer als rechtsback, kreeg het wel zwaar te verduren, want de technisch vaardige Argentijnen probeerden constant de bal er door of erover te loodsen. Zo kon Pérez al eens een vrije trap op een aardig plaatsje versieren voor zijn maatje Messi. Cillessen mag dan misschien geen strafschoppen kunnen pakken, maar die van de nummer 10 hield hij toch mooi uit zijn kooi. En als bisnummer kapte hij even later nog even Higuain uit. Als er spotlights moeten gedeeld worden...

Argentinië zorgde regelmatig voor brokken op de rechterflank van Nederland, want zowel Lavezzi als Messi kwamen regelmatig als een sneltrein gepasseerd voorbij stationnetjes Indi en Blind. Onze noorderburen konden hun TGV's, Robben en Van Persie, dan weer amper bereiken. Argentinië had de wedstrijd in een wurggreep, vertraagde het spel wanneer nodig, versnelde bij gelegenheid en schopte bij noodzaak, maar het bleef wachten op meer kansen en vooral op een goal.

Zonder veel animo

Los Albicelestes speelden beter dan tegen België, kregen evenveel weerstand, maar konden nu niet profiteren van een snelle voorsprong. Nederland hield het allemaal vrij goed op slot, net zoals de hele wedstrijd met de grendel op de deur gespeeld werd.

Een tactisch steekspel dus en Van Gaal trok nog maar eens zijn trukendoos open. Hij haalde Martens Indi naar de kant, zette Janmaat op de rechtsachter, Kuyt op links en probeerde zo wat meer ruimte te creëren voor Robben. Messi probeerde het ook te forceren, maar  tevergeefs. Hij kwam steeds een beresterke Vlaar tegen. Zonder veel doelgevaar dus. En voor de toeschouwer: zonder veel animo. Eén keer Robben en één keer Higuain, veel is het niet.

Romero trekt aan langste eind

En het spelletje met Krul kregen we ook al niet meer te zien, want Van Gaal smeet er Huntelaar in tijdens de eerste verlenging. Ook dat extra halfuur bracht - spijtig genoeg - geen soelaas. Niet voor de score en niet voor het spelpeil. Iedereen zag het al lang aankomen en het gebeurde ook: strafschoppen. Al had Palacio die wel kunnen voorkomen, maar alleen voor Cillessen aarzelde hij te lang.

Cillessen en Romero tegen de strafschopnemers dus. En wie trok er aan het langste eind? Romero natuurlijk. Hij stopte de strafschoppen van Vlaar en Sneijder, Argentinië faalde niet vanop elf meter en zo staan we voor een finale Duitsland-Argentinië. Weer een strafschoptrauma voor Nederland op een WK.