Deze jongens kleuren niet langer onze vaderlandse competitie

Profvoetballers van het Jaar

De twee grootste namen die ons land vaarwel zegden zijn uiteraard Thorgan Hazard en Michy Batshuayi. Beide spelers eindigden vorig seizoen nog op plek één en twee in de verkiezing van Profvoetballer van het Jaar. Hazard bevestigde in zijn tweede seizoen bij Zulte Waregem en zag dat bekroond met een Gouden Schoen. De spelmaker volgde deze zomer zijn hart en koos voor een avontuur in de Bundesliga bij Borussia Mönchengladbach.

Ook zijn collega-belofteninternational zien we niet meer terug op de Belgische velden. Batshuayi leek samen met heel Standard op de titel af te stevenen, maar in de play-offs zakten de Rouches door het ijs. Op de koop toe moest de aanvaller zijn topschutterstitel afstaan aan die andere goalgetter Hamdi Harbaoui. Lang hoefde Batshuayi niet te treuren. Tijdens het slotduel kwam Marseille aankloppen en al snel was de overgang naar het Franse zuiden beklonken.

De landskampioenen en de duurste vogel

Landskampioen Anderlecht zag eveneens twee sterkhouders vertrekken. Cheikhou Kouyaté - dé sleutelfiguur van de paars-witte nacompetitie - zag, met dank aan de meesterzet van Besnik Hasi, eindelijk zijn droomtransfer naar de Premier League werkelijkheid worden. Vleugelaanvaller Massimo Bruno had dan weer aan vijf sterke matchen in het begin en aan het eind van het seizoen genoeg om zich in de kijker te spelen van de Oostenrijkse grootmacht Red Bull Salzburg.

De duurste uitgaande transfer viel in Limburg te noteren. Rots in de branding Kalidou Koulibaly leverde Racing Genk de jackpot van bijna 10 miljoen euro op. De Fransman was misschien niet de meest verfijnde verdediger van onze competitie, zijn atletisch vermogen kende geen gelijke. Dit moet ook het Italiaanse Napoli gedacht hebben dat een recordbedrag voor de achterhoedespeler ophoestte.

Overige markante figuren

Was Koulibaly de zekere factor bij de Limburgers, dan kon hetzelfde gezegd worden van William Vainqueur bij Standard. Samen met het vertrek van de eerder genoemde Batshuayi wordt het verlies van de Franse patron als de grootste aderlating beschouwd in de Vurige Stede. Vainqueur groeide van bij zijn aankomst in Luik in 2011 uit tot de heerser op het middenveld. Er volgde vorig jaar even een flirt met de rivaal uit Brussel, maar deze zomer zwichtte hij voor de Russische roebels.

Bij Club Brugge tot slot nam Eidur Gudjohnsen afgelopen seizoen afscheid met een goal. De IJslander kende zowel voor- als tegenstanders onder de blauw-zwarte fans, maar zijn technisch vernuft en vista stonden buiten kijf. Hoewel de gewezen aanvaller van Chelsea en Barcelona niet tot basispion kon uitgroeien, viel er met zijn aanwezigheid altijd wat te beleven. Een gouden joker die ze in Jan Breydel toch wel zullen missen. (DG)