Ariël Jacobs, altijd rechtlijnig, niet unaniem geliefd, maar wel oog voor talent

De carrière van Jacobs begon pas echt toen hij als assistent-bondscoach van Wilfried Van Moer aan de slag ging. Daarvoor had hij vooral bij kleinere clubs gespeeld en gecoacht. Van de Bond ging het naar het voormalige RWDM waarmee hij naar eerste klasse promoveerde en spelers als Alan Haydock en Tosim Dosumnu lanceerde.

Man die voetbal kan relativeren

Jacobs had zijn naam gemaakt en trok na het teloorgaan van RWDM naar La Louvière, de ploeg die hij geheel onverwacht de Beker bezorgde. België leerde hem toen kennen als een man die met zijn vak bezig was, maar na het laatste fluitsignaal was het voetbal voor hem gedaan. "Die Italiaanse vreugdetaferelen zijn niet voor mij weggelegd", herinneren we ons nog zijn uitspraak als we hem vroegen wat hij ging doen na de bekerwinst. "Rustig naar huis en nog een glaasje wijn drinken."

Bij La Louvière had hij Silvio Proto onder zijn hoede, die hij later bij Anderlecht terug zou zien. Maar niet voordat hij eerst een tussenstap maakte als technisch directeur bij Genk. Het werd geen onverdeeld succes, maar hij haalde wel spelers als Sinan Bolat en Steven Defour naar de Cristal Arena. Jongens die later bij Standard zouden naam maken. Jacobs heeft immers wel oog voor talent, wat de criticasters ook beweren. 

Na omzwervingen bij Lokeren en Moeskroen belandde hij bij Anderlecht, als assistent van Franky Vercauteren, die hij later na heel wat commotie zou opvolgen. De twee staan nu nog altijd niet op goede voet aangezien Vercauteren vermoedde dat Jacobs aan de poten van zijn stoel had gezaagd. 

Lukaku en Vetokele

Vanaf 2007 tot 2012 zou hij twee keer landskampioen worden en één keer de Beker winnen. Maar hij merkte ook het talent van de toen amper 15-jarige Romelu Lukaku op en zette hem zo snel als het kon in het eerste elftal. Dat hij te veel verdedigend speelde was toen zijn grootste kritiek en bij de fans groeide de onvrede. Hij maakte medio 2012 zelf bekend dat hij er de brui aan gaf en trok naar Kopenhagen, waar hij in zijn eerste seizoen goeie kritieken kreeg en ook Igor Vetokele weer aan de oppervlakte bracht.

Zijn laatste kunstje werd Valenciennes, maar dat was er één te veel, want Jacobs degradeerde met de Franse club. In kort: Jacobs kende ups en downs tijdens zijn trainerscarrière, maar veel spelers in eerste klasse hebben hun carrière aan hem te danken.