Moeskroen-Péruwelz, crisis zonder einde: onverbiddelijke val naar PO3

Voor aanvang van het seizoen 2014-2015, werd Moeskroen-Péruwelz door waarnemers meteen gerekend tot degradatiekandidaat nummer 1. Toch, in het begin van het seizoen waren ze een echte verademing voor de competitie, met de vele fijne Franse voetballers.

Moeskroen kon rekenen op de doelgerichtheid van Diaby, de snelheid van Langil, het opportunisme van Badri, de vechtlust van Vandendriessche of de vista van Michel.

Na zes speeldagen stond de club tweede met 11 op 18. De demonstraties tegen Standard (5-2) en Cercle Brugge (4-0) waarschuwden de volgers in het klassement. 

De eerste inzinking kwam half september, de Henegouwers gingen met 3 op 21 van de tweede plaats naar de twaalfde plaats. Deze periode bracht ook veel schorsingen en blessures mee, die de rest van het seizoen zouden beïnvloeden.

Er was een gebrek aan Belgische spelers in de kern, slechts acht spelers, waarvan 3 doelmannen hadden de Belgische nationaliteit: Delacourt, De Vlamynck, D’Hoest, Ganzo, Houze, Monteyne, Verstraete en Dumesnil. Daardoor kon RMP al minder namen op het wedstrijdblad zetten, de regel is 6 Belgen op 18 spelers. 

Ondanks een eerste crisis in de vroege herfst leek het behoud een formaliteit.

Toch werden ze door derdeklasser Coxyde uit de beker gekegeld. De Belgsiche spelers waren niet geliefd bij trainer Shihab en bij de eigenaar van Lille.

RMP werd opnieuw wakker met een nieuwe positieve dynamiek en haalde 9 op 15 met overwinningen tegen Westerlo (1-3) en Anderlecht (4-2), het absolute orgelpunt. Op 6 december leek het behoud zeker na een tiende plaats en negen punten voor op de rode zone.

Maar sindsdien werd punten pakken moeilijk voor de Henegouwers. Dit zijn twaalf redenen waarom Moeskroen-Péruwelz zich niet zal kunnen redden in eerste klasse.

• Acht opeenvolgende verliezen en twee gescoorde doelpunten. Een dergelijk resultaat in het midden van de tweede ronde is fataal voor het vermijden van PO3. RMP kreeg amper kansen bij elkaar gevoetbald.
   
• Een volstrekt onvoldoende wat buitenshuis betreft. Er werd slechts één overwinning geboekt op verplaatsing, wat leidde tot een 6 op 36.
   
• Een hels speelschema. Na het overnemen van Fernando Da Cruz in januari mocht RMP aantreden tegen zeven top zes kandidaten. Je kon geen mirakels verwachten en die kregen we ook niet. De laatste vier speeldagen moeten ze nog naar Lokeren, Club Brugge en Charleroi, enkel tegen Westerlo spelen de Henegouwers thuis. Waarschijnlijk wordt de reeks van acht opeenvolgende nederlagen verlengd, tenzij een onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden zich voordoet.
   
• Met het vertrek van topschutter Diaby (12 doelpunten) groef Moeskroen haar eigen graf. De Malinese international droeg de volledige aanval op zichzelf.
   
• De slechte vorm van Badri en Langil. In het begin van het seizoen nog krachtig en ongrijpbaar, nu beiden een schim van zichzelf. Vooral de liesblessure van Langil midden oktober was nefast, hij kon nooit zijn niveau terughalen.
   
• Geen waterdichte verdediging, het hele seizoen al. In vier van zes overwinningen moest RMP minstens drie keer scoren om te winnen. Dat zegt veel over de defensieve tekortkomingen. In 26 competitiewedstrijden werden slechts drie clean-sheets gehaald.
   
• Een gebrek aan leiderschap in de kleedkamer. Het is altijd rozengeur en maneschijn geweest in de kleedkamer. Fernando Da Cruz merkte op: spelers zijn zo familiair met elkaar, dat ze nooit zullen zeggen waar het echt op staat, ze zijn bang om boos te worden op elkaar. Telkens de Henegouwers een goal incasseren stort de moreel helemaal in.    
   
• Door deze ‘mentale zwakte’ is het niet zeker dat RMP PO3 kan overleven. Ook een eindronde met de tweedeklassers wordt loodzwaar. Deze extra elf wedstrijden zullen een kruistocht zijn opzoek naar de ziel van de ploeg.
   
• De ontevredenheid bij de fans. Buiten de matchen tegen Standard en Anderlecht gerekend, zat Le Cannonier nooit vol. Ongetwijfeld door een gebrek aan Belgische spelers of jongens uit eigen streek. Bovendien heeft de verlegenheid en afstandelijkheid van Shihab het publiek niet echt gemobiliseerd.
   
• De zoektocht naar een nieuwe investeerder. De onzekerheid over de toekomst van de club heeft altijd in de hoofden van de spelers gespeeld.
   
• Gebrek aan versterkingen tijdens de wintermercato. Er werd wanhopig gezocht naar alternatieven in de defensie, leiders die de Belgische competitie kenden. Ook een scorende spits was geen overbodige luxe geweest. Aankopen Coeff, Dumesnil en Rodelin waren niet meteen de spelers waar de Henegouwers nood aan hadden.
   
• De andere kandidaten lijken meer kwaliteit te hebben en mentaal sterker te staan in de strijd om zich te handhaven. De versterkingen die werden gehaald, gaven niet het gewenste effect, terwijl teams als  Lierse en Waasland-Beveren er sterker voorkomen. In geval van PO3 zal RMP zeker geen favoriet zijn tegen bijvoorbeeld Lierse of Waasland-Beveren. Zelfs Cercle Brugge lijkt, ondanks het doelpuntenprobleem, over betere  kaarten te beschikken.