In de brief legt Decuyper uit hoe hij Act As One tot tweemaal toe de hand heeft gereikt, maar zij wouden deze nooit accepteren. De eerste keer was toen hij een overeenkomst had dat onder meer het stamnummer van Antwerp zou blijven verder bestaan.

Vier dagen later kreeg hij antwoord dat Act As One hier niet meer geïnteresseerd in was en dat ze bepaalde rapporten wouden inkijken, terwijl de supporters volgens de nieuwe sterke man de interne keuken van Royal Antwerp FC helemaal kennen.

Een tweede keer was dat volgens Decuyper toen hij twee weken geleden een structuur uitlegde waarbij er een ‘gouden aandeel’ in betrokken was. Dat wil zeggen: zodat ze voor altijd vetorecht hadden voor naam, nummer en kleuren.

De hele brief kan u hieronder lezen.

Uiteraard wil ik samenwerken met de supporters

Voor mij staat de supporter centraal in ieder plan rond voetbal. De supporters zijn de ziel van de club en zonder hen is er geen beleving, geen community, geen sponsors en dus geen voetbal. Ik zal hier nooit van afwijken en heb dat in mijn eerste gesprek met Act as One, zelfs in de eerste zin al aangehaald.

Ik voeg er wel onmiddellijk aan toe dat voor mij de Antwerp-community veel breder is dan enkel de leden van Act as One. Voor mij zijn de mensen die misschien om uiteenlopende redenen niet aanwezig kunnen zijn in het stadion maar Antwerp een warm hart toedragen ook belangrijk. Iedereen die op zaterdag aan zijn radio of TV gekluisterd zit, al diegenen die op maandag in de krant op zoek gaan naar nieuws over RAFC, iedere Antwerpenaar die trots is dat zijn Stad gewonnen heeft tegen de ploegen uit Brussel, Brugge of Luik, zelfs al kent die persoon de voetbalreglementen niet, maakt deel uit van de ruime Antwerp-familie en is even belangrijk als eender welke andere betrokkene.

Antwerpenaars moeten terug fier kunnen zijn op HUN voetbalploeg, net zoals ze fier zijn dat het goed gaat met het Antwerps basketbal of volleybal.

Voor mij is het dus uitermate belangrijke dat de ganse community vertegenwoordigd is, vandaar dat ik ook in mijn eerste gesprek met Act as One gekant was tegen de 135 € lidgeld die de leden moeten betalen. Dit is heel veel geld en is voor veel mensen een drempel.

Tot mijn grote verrassing heb ik ook al enkele keren in de media moeten lezen dat ik de mensen van Act as One zou negeren?

Tot tweemaal toe heb ik hen de hand gereikt, maar die hebben zij geweigerd. De eerste keer was na ons kennismakingsgesprek toen we akkoord zijn gegaan om binnen de 2 à 3 dagen een principe akkoord te tekenen waarin wij hen de zekerheid zouden geven rond de verankering van de kernactiva van RAFC (nl naam, stamnummer en kleuren).

Helaas kregen we na 4 dagen het bericht dat ze hier niet meer in geïnteresseerd waren en dat ze nu ons Due Diligence rapport wilden inkijken, terwijl zij al meer dan 20 jaar de interne keuken van RAFC tot in detail kenden.

Twee weken geleden hebben we hen dan opnieuw de hand gereikt, waarbij we hen de structuur rond een ‘Gouden Aandeel’ aangeboden hebben, zodat ze tot in der eeuwigheid het vetorecht hadden over naam, nummer en kleuren. Zeer groot was dan ook onze verbazing dat ze hier niet op ingegaan zijn en bovendien zich via de media zelfs openlijk tegen onze plannen zijn gaan verzetten.

Het positieve is nu dat ze terug achter mijn plan komen te staan en dit ook uitgebreid uitleggen.

Voor een heel groot deel heb ik dezelfde visie, helaas weet ik als ondernemer dat je naast een ‘best-case scenario’ ook een ‘worst-case scenario’ nodig hebt.

Puur emotioneel kan iedereen zich scharen achter de mooiste scenario’s, puur zakelijk dien je ook rekening te houden met uitdagingen en tegenvallers die kunnen leiden tot grote problemen, denk maar aan het uitvallen van dragende spelers waardoor de resultaten tegenvallen, er minder toeschouwers komen, minder sponsors geïnteresseerd zijn en er dus ook minder inkomsten zijn.

De geschiedenis van R Antwerp FC toont aan welke slechte deals er dan gesloten worden uit een noodzaak om de club te redden, gaande van het bijna gratis weggeven van de gronden van de club tot het geven van aankoopopties op aandelen aan een onbekende buitenlandse makelaar die dan plots verdwijnt maar wel zijn schaduw gedurende langere periode over de club laat hangen. 

Om bestand te zijn tegen tegenslagen en klaar te zijn om ook een dergelijk ‘worst-case scenario’ aan te kunnen, ben ik op zoek gegaan naar mensen uit mijn regio die dit project financieel wilden ondersteunen. Als we enkel uitgaan van positieve zaken kan ik dit perfect alleen maar mijn ervaring, voorzichtigheid én de recente geschiedenis van RAFC maakt duidelijk dat het anders moet, dat er voldoende (financiële) slagkracht moet zijn om ook tegenslagen het hoofd te kunnen bieden zonder dat je de gronden, het stamnummer, de ziel van de club in waarborg moet geven.

Investeren in voetbal is risicovol en daarom is het noodzakelijk om emotie en een zakelijke aanpak gescheiden te houden.

Ik wil wekelijks samenzitten met de supporters en hen betrekken in de werking van de club, ik wil luisteren en plannen maken om samen met supporters de ambities van RAFC waar te maken, om de passie van de trouwe aanhang over te brengen op het succes van RAFC, niet alleen op de spelers maar op de gehele organisatie. De zakelijke risico’s en aansprakelijkheden mogen we de supporters echter niet opdringen en ik ben zeer verontrust wanneer ik lees dat de trouwe aanhang wordt opgeroepen om te investeren in een zo goed als schuldenvrije club…. Zeker gezien het feit dat de club, ondanks de geleverde inspanningen van de voorbije jaren, een schuld draagt van meer dan €20 miljoen!

Act as One spreekt over een investering van €2 miljoen maar ondanks hun mooie project en het feit dat de eerste “owners” het makkelijkst te overtuigen waren is er nog geen €250.000 ingezameld.

€250.000 is nog lang geen €2 miljoen én zeker geen €20 miljoen. Dat is een objectieve vaststelling met veel respect voor de passie van de supporters.

Tenslotte wil ik alle geruchten uit de wereld helpen, er is totaal geen stadionplan en mijn investeerders zijn geen project- of stadion ontwikkelaars, maar mensen die in mij geloven. Ik heb maar één doel, deze fantastische club terug naar Eerste brengen en ALLE Antwerpenaars terug fier maken met overwinningen tegen de vrienden uit Brussel, Brugge en Luik.

Daarom aan iedereen, stop met spelletjes spelen, laat ons onmiddellijk de licentie halen en ons concentreren op de spelerskern van volgend jaar, ook daar zijn andere clubs al heel lang mee bezig!

Met vriendelijke groeten,

Patrick Decuyper