Analyse We kunnen Mpoku enkel bijtreden: Vukomanovic!

Door Aernout Van Lindt

• Dramatische cijfers onder Riga
• Vreemde keuzes van Riga
• Is de coach de draad kwijt?

Het was een erg opvallende tweet gisteren van Paul-José Mpoku: Vukomanovic! Waarmee hij de oefenmeester die in januari aan de kant werd geschoven voor Riga steunde en eigenlijk Riga zelf hekelde.

De cijfers lijken Mpoku dan ook gelijk te geven: Vukomanovic haalde 28 op 39 (72%) van de punten in zijn korte periode als hoofdcoach, terwijl Riga na een 3 op 15 nu met 16 op 33 sinds zijn aanstelling begin februari gebuisd is. Bovendien lijkt de coach het zelf allemaal niet meer te weten en maakt hij vreemde keuzes.

Altijd een 4-4-2

Als er een ding is waar de kern van Standard op geijkt staat, dan is het wel het spelen met een klassieke 4-4-2. Dat was al zo ten tijde van Vainqueur en Mpoku, dat moet nu ook zo zijn met Trebel en Carcela - zelfs als Bia er niet bij is.

Dat Riga bij gebrek aan spitsen soms voor varianten koos? Ok. Maar als De Camargo en Ezekiel - in potentie een droomkoppel - beiden fit zijn, dan hoef je als trainer zelfs niet te twijfelen.

Verloren lopen

Met die twee en naar binnen snijdende mensen als Trebel en Carcela splijt je ook een verdediging open. Het doelpunt in en tegen Club Brugge op speeldag 1 van de play-offs is daarvan een voorbeeld.

Trebel en Carcela liepen deze keer echter verloren in het bos der Standardbenen. Carcela is het beste aan de bal, maar dan moet hij passes krijgen. Niet dus! Enoh, Ono en Faty waren vooral in strijd met elkaar - de Kortrijkzanen liepen er gewoon doorheen.

Met alle respect voor een sterk ingevallen Jonathan Legear, maar als hij op 20 minuten meer laat zien dan de drie bovenstaande samen, dan heb je als ploeg een probleem. Niemand wist waarheen, het gevolg was gemekker en een gebrek aan inzet.

Roteren in je centrale verdediging?

We begrijpen het idee achter de keuze van Riga om afwisselend Scholz en Teixeira te gebruiken naast Arslanagic, omdat beiden op een kaart van schorsing staan. Maar dan moeten die wél ook de opdracht krijgen om snel geel te pakken, zodat ze daarna terug samen kunnen spelen.

Beide spelers toonden zich namelijk standvastig. Nét wat een team als Standard nodig heeft: een rotsvast centraal duo, dat op elkaar ingespeeld raakt/blijft. De cohesie was tegen Kortrijk ver zoek achterin, Chevalier, Capon en Van Eenoo waren de profiteurs met dienst.

Is het crisis in de Vurige Stede? Zeker. En dan komt dit weekend Club Brugge op bezoek. Dat het anders zal moeten om de leider te kloppen, dat staat buiten kijf. Rest de vraag: hoe krijgt Riga zijn troepen terug op de rails?