Hartverwarmend Iers verhaal om Act as One te steunen: "Wij beheren onze club helemaal zelf"

Johan Walckiers in Brasschaat

Begin 2010 kreeg de club - door financieel wanbeleid - geen licentie voor het hoogste niveau vanwege financiële problemen. Op 23 februari 2010 hield de club op te bestaan. De club werd opgekocht door de supportersvereniging FORAS en ging vanaf 2010 verder als Cork City FORAS Co-op.

Niamh'O'Mahony, de grote bezielster achter de overname, kwam meer uitleg geven en de supporters van The Great Old een hart onder de riem steken. "De club is nu al vijf seizoenen eigendom van de supporters", begon O'Mahony haar verhaal. 

Een Investment Fund, iedereen zou er schrik van moeten hebben

"De problemen begonnen toen de club verkocht werd aan een Investment Fund, een zaak die iedereen schrik moet aanjagen. Er werden veel beloftes gemaakt en dat stelde ons aanvankelijk gerust. We begonnen al met geldophalingen om een nieuw oefenveld te sponsoren."

"Maar er werd weer meer uitgegeven dan er binnenkwam en in 2010 kwamen we onder gerechtelijke controle te staan. Na twaalf maanden onder het nieuwe bewind waren we bijna failliet. En toen hebben we het zelf in handen genomen."

De supporters van Cork City, de oudste club van Ierland, deden een bod op de club. "We deden iets wat nog nooit iemand gedaan had. We wilden van Cork een club maken die niet meer uitgaf dan er binnenkwam. De FAI gaf ons geen licentie meer."

Voor je het wist zaten we in ons eerste seizoen als club die volledig beheerd werd door fans

"Op dat moment besloten we om het veld op te komen om te protesteren. De FAI kreeg daar lucht van en wou ons tegenhouden. Daarom gaven ze ons de toestemming om aandeelhouder te worden. Op dat moment hadden we nog 9 dagen om de licentie te halen. We hadden geen spelers, geen staf en geen geld."

"Maar we kregen het in orde op die negen dagen. We begonnen het seizoen met 13 spelers. Niemand gaf ons een kans, maar de eerste match speelden we 1-1 gelijk. En voor je het wist zaten we in ons eerste seizoen als club die volledig beheerd werd door de supporters", doet O'Mahony het verhaal dat veel gelijkenissen vertoond met de situatie van Antwerp.

Maar het was een sprong in het ongewisse. "We wisten niets van het leiden van een club. Iedereen, vooral zakenmensen, zeiden dat het ons niet zou lukken. Wat doe je dan? Je huurt mensen die wel weten wat ze doen. Een trainer, een manager,... Het eerste seizoen stond vooral in het teken van schulden aflossen. Maar het lukte ons!"

Voor ons is dit geen strijd tussen de rijkste eigenaars

"We hebben elk jaar moeilijkheden gekend. Maar ons doel is niet om kampioen te spelen, maar om over 150 jaar nog te bestaan. Om de jeugdopleiding op poten te zetten, om de fans een leuke accomodatie aan te bieden. Voor ons is het geen strijd tussen de rijkste eigenaars, zoals in de Premier League."

Maar het kent succes, want dit seizoen werd Cork City tweede en speelt het volgend seizoen Europees. "Het verschil is dat wij - en de Antwerp-fans - de club als de onze beschouwen. Dat is zoals een auto bezitten, daar draag je ook zorg voor. Elk bedrijf zou die loyaliteit benijden. Ik heb één boodschap voor de fans van Antwerp: geef niet op, het is doenbaar, kijk naar ons."