Vanden Borre: je kan de jongen weghalen uit de straat, maar de straat niet uit de jongen

We waren met velen, die met ongeloof toekeken hoe Vanden Borre uitgerekend tijdens de minuut applaus zijn veters begon te strikken. Schande, werd er langs alle kanten geroepen, maar ergens moet er ook rekening gehouden worden met hoe Vanden Borre in elkaar zit.

Binnenin is Vanden Borre anders dan zijn houding en uiterlijk weergeven

We mogen nu zeggen dat we Vanden Borre al lang 'kennen'. Tussen haakjes natuurlijk, want diegenen die hem echt kennen, zijn heel zeldzaam. Maar in de wandelgangen van Neerpede vang je wel het één en ander op. En dan krijg je een heel ander beeld van de rechtsachter dan dewelke zijn uiterlijk en gedrag weergeven.

Het is niet toevallig dat Youri Tielemans tijdens zijn eerste interview vorig jaar aanhaalde dat Vanden Borre de man is die hem onder zijn vleugels nam. Bij Anderlecht hoor je dan dat hij de jongen vooral waarschuwde voor de fouten die hij gemaakt heeft.

Vanden Borre is peter van het jeugdproject van de Constant Vanden Stock foundation, dat Brusselse jongeren van straat wil houden. Hij is fier Brusselaar te zijn en weet welke gevaren op de straat loeren. Want daar moet ook zijn nonchalante houding gezocht worden.

Niet schieten op de mens

Vanden Borre trok heel zijn jeugd op met jongens die jaren ouder waren dan hij. Daar en toen mat hij zich de houding aan die hij nu nog altijd heeft. Onverschillig aan de buitenkant, nonchalant van karakter, maar een echt vriendelijke jongen voor zij die hij in zijn hart draagt. En voor wie hij door een vuur zou gaan, als we de verhalen mogen geloven.

Pas op, we verdedigen hier niet de houding, wel de mens Vanden Borre. Grégory Mertens was een ex-ploegmaat van hem bij de jeugd van Anderlecht. Vanden Borre was - toen hij het nieuws hoorde - sterk aangegrepen. Hij rouwde, stuurde zelfs berichtjes, maar zondag begreep hij niet dat de rest van België ook meekeek.

Dat is ook Vanden Borre. Eens hij op een veld komt, denkt hij enkel nog in termen van voetbal. En lekker op dat balletje trappen. Als het licht soms eens uitgaat, zie je nog de straatvoetballer van toen.

Daar veegden ze het bloed effe van de knieën en ging het spel door. Soms is Vanden Borre te veel in die tijd blijven hangen. Maar een slechte jongen? Nee, zeker niet! (JW)