Analyse Topclubs, vergeet jullie backs niet!

Het gevaar schuilt hem nog steeds in het ontwikkelen van een man-meer-situatie of een opkomende speler via de vleugels. Ontzettend moeilijk op te verdedigen door de tegenstander en heel wat doelkansen komen voort uit zo’n fases.

Bekijk het voorbeeld bij Club Brugge: Thomas Meunier speelde in Anderlecht na een lange inactiviteit en heeft veel meer die aanvallende intenties dan, met alle respect, een Davy De Fauw. Anderlecht zag op een gegeven ogenblik sterretjes door al die aanvallende impulsen van Meunier.

Mannetje volgen

Feit blijft ook: vleugelaanvallers hekelen het keer op keer dat ze hun mannetje moeten volgen als die weer een actie maken. In het huidige 4-3-3-stysteem, dat door de meeste clubs gehanteerd wordt, is het een must dat zoiets gebeurt, want centraal kan je geen ruimte weggeven door uit te stappen als middenvelder.

Anthony Vanden Borre liet in de wedstrijd tegen Standard ook zijn impulsen zien. Toegegeven: zijn voorzetten kwamen er helemaal niet uit, maar het toont toch opnieuw aan waar het gevaar kan en zou moeten liggen. Vraagt u het maar eens aan Mujangi Bia.

Ook bij de Rode Duivels

En ook Franck Acheampong moet toch bij zichzelf denken dat de linksachter meer zijn positie lijkt te zijn dan flankaanvaller. Met zijn snelheid is hij een gesel voor elke verdediging wanneer hij beslist om als back de achterlijn te halen.

Het probleem kan ook doorgetrokken worden naar de Rode Duivels. Momenteel spelen er met Vertonghen en Alderweireld twee jongens die het gewend zijn om centraal achterin te spelen. Beide Premier League-spelers doen het verre van slecht, maar het zijn geen échte backs. En dat merk je soms.