De balans van Club Brugge: top als het kan, vermoeid en verloren als het moet

Door Cédric De Volder

De verwachtingen

De hoop - of beter gezegd: het waakvlammetje - is in het Jan Breydelstadion al tien jaar levendig. Club Brugge snakt naar een nieuwe landstitel. En het moet gezegd: dit was dan ook het jaar.

KAA Gent ging met de hoofdvogel aan de haal, maar toegegeven: ook onze redactie had Club Brugge bij de start van play-off 1 aan de leiding geplaatst. Er volgde echter een nieuwe én zoveelste teleurstelling.

De verwezenlijkingen

Het blauw-zwarte seizoen is dan wel niet mislukt, maar toch wordt er wederom gekeken naar de domper in de titelstrijd. Club Brugge was oppermachtig in de reguliere competitie, maar het kaartenhuisje zakte vervolgens in elkaar.

Al moet het gezegd: met de Beker van België kon blauw-zwart toch een regel(tje) bijschrijven op het palmares. Ook voor het Europese parcours is er niets dan bewondering. "En dat staat toch gelijk aan een prijs", gaf Vincent Mannaert nog mee.

Wat liep er verkeerd in de play-offs? 

Club Brugge sprokkelde zestien punten uit tien wedstrijden. En dat is logischerwijs - ook al begin je met een voorsprong aan de nacompetitie - enkele eenheden te kort voor een landstitel. 

Vooral op verplaatsing liet blauw-zwart het afweten. Waar het dan ook helemaal fout liep? In het eigen Jan Breydelstadion kon de leidersplaats gegrepen worden, maar het waren de Buffalo's die na negentig minuten aan het feest waren.

Wie was top? Dé uitblinkers!

Victor Vazquez en Lior Refaelov waren de voorbije maanden dé mannen die Club Brugge deden dansen. Enig probleem: de Catalaan was na een blessure rond de jaarwisseling nooit meer helemaal fit, terwijl Refaelov het hoge aantal wedstrijden niet kon bedwingen. Thomas Meunier zal dan weer niet langer op Olympia te houden zijn.

Met Mathew Ryan stond er ook dit seizoen nog eens een muur tussen de blauw-zwart palen. Ook aan de transfers zullen de West-Vlamingen nog plezier beleven: José Izquierdo, Felipe Gedoz en Ruud Vormer bleken een schot in de roos. En dan vergeten we de rooskleurige toekomst van Obbi Oulare nog...

En de tegenvallers?

Eigenlijk was er helemaal geen flop te vinden bij de troepen van Michel Preud'homme. Nicolas Castillo verziekte de kleedkamer en werd in de wintermercato naar de uitgang begeleid. Al vergat Club wel een vervanger te halen voor de Chileense aanvaller. Verder brachten Gato Silva en Stefano Denswil niet het verwachte rendement, maar beiden toonden zich in het slot nog belangrijk.