Losada interviewt Daniel Cruz: "Spijtig dat ik niet bij Beerschot kon afsluiten"

Daniel, vertel eens... Wat doe je zo de laatste tijd?

"Wel, ik kwam naar Europa om wat zaken in mijn apartement op orde te brengen, maar eigenlijk ben ik op vakantie met mijn familie en ik profiteerde ervan om de eerste oefenmatch van Beerschot te gaan bekijken. Ik heb ook enkele oude vrienden van de club, zoals Joske en andere Antwerpse vrienden, opgezocht."

Waarmee ben je in Colombia nu bezig?

"Ik werk bij de 'Foundation Eduardo Zapata' in Medellin. Ik reis heel Colombia door op zoek naar jonge spelers en we geven eten en onderdag om hen voor te bereiden op jeugdtoernooien in Europa."

"Het is een heel mooi project en ik kan ook mijn contacten gebruiken om hen de kans te geven in Europa te spelen. Dat is ook één van de redenen waarom ik nu hier ben."

(De vader van Daniel, Jose Luis Cruz, is al jaren een scout die jonge talentvolle kinderen zoekt. Sommige jaren bekijkt hij er meer dan 1.500 en houdt er daar 20 van over om hen een team te vinden in Colombia of Zuid-Amerika.)

Je zoon Maximo is nu vijf jaar oud. Zou je willen dat hij een profspeler wordt?

"Ja, ik zou het heel graag willen. En voor mij zou het de enige reden zijn om terug te komen naar Europa. Maximo leeft nu al om doelpunten te scoren. Hij is een echte topscorer. Niet zoals zijn vader. (lacht) Hij speelt zelfs met oudere jongens."

"Ik denk dat het scoringsgen een generatie heeft overgeslagen, want mijn vader was ook zo'n schutter. Bij mij gebeurde het niet zo vaak dat ik de weg naar de netten vond."

Is er iets waar je spijt van hebt of wat je anders zou gedaan hebben tijdens je carrière?

"Nee, ik ben blij met de carrière die ik had. Ik heb enkel spijt dat ik ze niet kon afsluiten bij Beerschot. Dat zou ik graag gedaan hebben. Maar nu focus ik op andere dingen. En ik ben ook al iets dikker geworden. (lacht)"

Wat zou je gedaan hebben als je geen voetballer geworden was?

"Mafia-boss! (lacht) Nee nee, ik wou altijd graag advocaat of psycholoog worden."

Echt? Dat had ik niet verwacht. Maar ik kon het wel in jou zien toen we ploegmaats waren... 

"De rest zou waarschijnlijk blijven zeggen: 'Ik wou altijd voetballer worden'."

Wel Dani, ik wil je bedanken voor al je steun in mijn eerste jaren in Europa bij Germinal Beerschot. Je hielp me heel erg en je was altijd een voorbeeld voor mij en andere spelers. Ik wens je veel succes!

"Hernan, met plezier. Voor mij was het fantastisch om deel uit te maken van die groep. Ik denk het één van de sterkste dingen was die Beerschot altijd had gedurende al die jaren: leuke en sterke groepen. We hadden plezier. Ik ben er van overtuigd dat alles wat je geeft in het leven, dat je dat op één of andere manier zal terugkrijgen. Dat is ook wat ik mijn zoon leer."