Interview Martens wacht op verlossende telefoontje uit Rusland: "Mijn haag is nog 20 centimeter hoog"

Door Johan Walckiers

Martens kon na zijn ontslag bij Genk even aan de slag op de stage van het Russische Samara. Met Frank Vercauteren heeft hij immers nog een héél goed contact. En mogelijk zit er meer in.

"Ik ben aan het wachten op dat telefoontje van Frank", knikt hij. "Ik heb 4-5 keer met hen meegetraind toen ze in België waren en dat verliep prima."

"We kennen elkaar heel goed en we hebben veel respect voor elkaar. De manier van werken van Frank sluit ook perfect aan bij die van mij: rustig en gedetailleerd. Ik hoop dat het in orde komt, maar dat hangt niet alleen van hem af. Als het aan Frank lag, zat ik nu al in Rusland", aldus de ex-doelmannentrainer van Genk.

Ik sta open voor alles, zelfs als het Erps Kwerps is

In Rusland moeten immers meerdere mensen hun fiat geven. "Ik sta nog open voor alles: Samara, een Belgische eersteklasser, een tweedeklasser, zelfs al was het Erps Kwerps. Ik loop hier thuis tegen de muren op. Ik ben dat niet gewend om niks te doen. Het is heel frustrerend."

"Ik kan daar niet tegen. Mijn haag is nog twintig centimeter hoog, zo dikwijls heb ik ze al gesnoeid. Ik weet dat ik optie nummer 1 ben voor Frank, maar het ligt daar niet zo eenvoudig als bij ons."

Ik wil niet dat mijn dochter de dupe wordt van mijn werk

Naar Rusland verhuizen is geen makkelijke beslissing, maar Martens zal geen moment twijfelen. "Natuurlijk heeft de familie liever niet dat ik ga. Ze gaan sowieso niet mee. Mijn dochter loopt hier nog school en ik wil niet dat zij de dupe wordt van mijn werk."

"Moest er daar nu een internationale school zijn, misschien... Maar Samara ligt al tegen Kazachstan hé. Hopelijk is het maar voor een jaar. Genk heeft me op een heel moeilijk moment aan de deur gezet. Of ik meer interesse had verwacht met mijn palmares? Misschien, maar tegenwoordig draait het blijkbaar meer om wie je kent dan om iets anders."