Systemen in Jupiler Pro League: 4-4-2 sterft langzaam uit, 3-5-2 populairder dan ooit

Hein Vanhaezebrouck introduceerde de 3-5-2 jaren geleden al in eerste klasse toen hij nog aan het roer stond bij KV Kortrijk. Bij Gent trok hij die lijn door en veroverde hij de titel. Maar verder maken ook KV Mechelen, Westerlo én OH Leuven gebruik van het systeem.

Ook Michel Preud’homme pakte bij Club Brugge al enkele keren uit met het systeem. Timmy Simons zakt dan terug tot tussen de twee centrale verdedigers en de backs moeten dan zo hoog mogelijk spelen.

Bye bye 4-4-2

Voorts zien we ook dat er minder en minder gebruik gemaakt wordt van een ouwe getrouwe: de 4-4-2. Op Anderlecht en Waasland-Beveren na maakt niemand nog gebruik van het systeem. De meeste coaches kiezen tegenwoordig voor een druk bevolkt middenveld.

Naast 3-5-2 zijn ook 4-2-3-1 en 4-3-3 hot

De 4-2-3-1, met twee buffers voor de verdediging, een creatieve lijn van drie man en één diepe spits is een vaak voorkomend fenomeen bij onze eersteklassers. Een ander systeem dat ook vaak voorkomt en slechts een beetje afwijkt van die 4-2-3-1, is de 4-3-3.

Bij Standard, Genk en Kortrijk hanteren ze die 4-3-3 en spelen de flankspelers hoger om hun targetspits van meer voorzetten te voorzien. Met spitsen als Santini, de Camargo en Papazoglou in de rangen is dat natuurlijk begrijpelijk. (TC)

Een overzicht van de spelsystemen bij de eersteklassers:

KAA Gent: 3-5-2
RSC Anderlecht: 4-4-2, meer precies 4-1-2-1-2 (veel volk centraal op het middenveld)
Club Brugge: 4-2-3-1 of 3-5-2 (met Simons tussen centrale verdedigers en hoge backs)
KRC Genk: 4-3-3
KV Mechelen: 3-5-2
KV Kortrijk: 4-3-3
KV Oostende: 4-2-3-1
Moeskroen-Péruwelz: 4-3-3
OH Leuven: 3-5-2
Sporting Charleroi: 4-2-3-1
Sporting Lokeren: 4-2-3-1
Sint-Truiden: 4-2-3-1
Standard: 4-3-3
Waasland-Beveren: 4-4-2
Westerlo: 3-5-2
Zulte Waregem: 4-2-3-1