Romelu bij de Duivels en bij Everton? Vertrouwen maakt het verschil

Gezien wat Lukaku allemaal uit zijn schoenen toverde afgelopen weekend tegen Sunderland? Zijn coach, Roberto Martinez, haalde achteraf veelzeggend de schouders op om te zeggen dat hij niet verrast was. En dan zijn we meteen aanbeland bij het grootste verschil tussen nationale ploeg en Everton.

Probleem is dat het spel van Benteke beter aansluit bij dat van Hazard en De Bruyne

Bij Martinez is hij dé man, de speler waarrond hij zijn elftal bouwt. Bij Marc Wilmots is hij de tweede man, de speler die er moet staan als Benteke gekwetst is. En zoiets speelt in het hoofd van de nog steeds jonge spits. Bij Anderlecht werd al duidelijk dat hij het best rendeert als hij de onbetwiste nummer 1 is. 

Hoe meer vertrouwen je Lukaku geeft, hoe meer zelfvertrouwen hij zelf laat blijken. Die assist buitenkant voetje is iets wat hij bij de Rode Duivels nooit zou proberen. Aangezien zijn doelpuntenproductie er veel te laag is, zal hij eerder de actie proberen maken om dan zelf te schieten of een veilige pass te geven.

Als voetbal bij de meeste spelers voor vijftig procent tussen de oren zit, ligt dat percentage bij Lukaku nog hoger

Bij Everton wordt hij niet afgebroken als hij een mindere wedstrijd speelt, aangezien de fans weten hoeveel hij voor hun club betekent. En hij belandt er ook niet op de bank, omdat Martinez nog liever zijn vrouw buitensmijt dan Lukaku uit zijn elftal te zetten. Onvoorwaardelijk vertrouwen! En dan geeft Lukaku heel veel terug.

Als voetbal bij de meeste spelers voor vijftig procent tussen de oren zit, ligt dat percentage bij Lukaku nog hoger. Niet scoren is voor hem een halve ramp. Een hele periode droogstaan, een kwelling.

Probleem is dat Benteke zijn spel beter aansluit bij dat van De Bruyne en Hazard. En dus zal Romelu nog een hele tijd tweede viool moeten spelen. En dat gaat hoe langer hoe meer op zijn gemoed werken. Zeker voor een jongen met zijn onbeteugelbare ambitie.