TOP

Malinwa

KV Mechelen is los. We hebben er dan wel 18 speeldagen moeten op wachten, wat we in Moeskroen zagen doet het allerbeste vermoeden. Volkov in een meer begenadigde dag, een sterke Verdier, spilschijf Hanni die geweldige dingen liet zien en passen van 55 meter op de stropdas: dank u Kosanovic!

De mentale weerbaarheid die de Mechelaars hebben getoond na moeilijke tijden, waarin eigenlijk ook nooit paniek de bovenhand heeft weten te halen. Knap. Of ze nu vertrokken zijn? Tijd zal het zeggen.

Club Brugge thuis

27 op 27. In Jan Breydel is de thuisploeg helemaal onverslaanbaar. Na 9 wedstrijden kon nog niemand een puntje pakken. Het is zelfs al zover gekomen dat de bezoekers op voorhand al lijken te zeggen van: doe maar, we halen hier toch niets.

Op weg naar een eerste titel in 11 jaar is een goede thuisreputatie alvast primordiaal. Wie alle punten in eigen huis weet te pakken, hoeft op verplaatsing niet eens zoveel punten te rapen om hoog te eindigen.

OHL goed in't spel

OHL zit goed in't spel. Na een aantal dramatische weken toonden ze in Anderlecht vorige speeldag eerste tekenen van beterschap. Ferrera laat zijn ploeg voetballen en dat rendeert.

Kostovski maakte er vier tegen Westerlo over de twee matchen heen en lijkt zo eigenhandig misschien wel de redding hebben verwezenlijkt. Croizet krijgt vertrouwen van de nieuwe coach en toont wat hij kan, idem voor Remacle. De manier van voetballen? Niet echt degradatievoetbal, knap!

FLOP

Arme Bob

Bob Peeters heeft het toch echt niet getroffen. Aan het einde van het seizoen zal hij de boeken ingaan als een coach die erin slaagde om eerst met Lokeren te winnen van Westerlo om vervolgens naar dat Westerlo te trekken.

Om daar een ploeg zonder vertrouwen te vinden, die in een rechtstreeks duel om de laatste plaats met 5-1(!) de boot ingaat. Het ligt echt niet aan de trainer, maar hoe kan je daar op bouwen?

Was u nog wakker?

Stijn Vreven en Yannick Ferrera. Twee jonge coaches die hun teams al leuk lieten voetballen dit seizoen. Tragisch was het dus hoe ze op de Freethiel aan de bak kwamen. 

Weinig beleving, weinig spektakelwaarde. In de tweede helft wel iets meer kansen, maar de eerste 45 minuten waren zo triest dat de hymne voor de match het hoogtepunt was van onze redacteur ter plaatse.

Kortrijk kreeg waar het eigenlijk om vroeg

Johan Walem toonde de voorbije weken heel wat toffe dingen met zijn Kortrijkzanen. Eindelijk was er beterschap ook naar het voetbal toe, play-off 1 zou plots zelfs zomaar kunnen.

In Lokeren ging het echter in de fout door de 0-1 iets te hard te willen bewaren. Vooral geen doelpunt proberen te slikken, meestal is dat een veeg teken. En dan er zelfs nog drie binnen krijgen.