Tragisch en hartverwarmend kerstverhaal: "Ene broer vermoord, andere gevangen genomen, zelf in laadbak van vrachtwagen naar hier gekomen"
Foto: © SC
2015 was in de Jupiler Pro League het jaar van Gent, Sofiane Hanni, ... Maar ook van bakken kritiek op de arbitrage en vitten op erg kleine dingen. Het verhaal van Salam Almesari zet alles even in het juiste perspectief. Voor hem was 2015 er eentje van overleven en gewoon nog kunnen voetballen.
Het verhaal van Salam Almesari is er eentje dat je in een roman niet schrijft. Een epos tussen tragiek en hoop, tussen overleven en dromen. Met als grote droom: voetballer zijn en blijven.
Van de top van het Iraakse voetbal naar 3e provinciale Limburg bij Neeroeteren. "Ik speelde bij Al Zawra, de beste club uit Irak en een van de beste clubs in Azië. Samen met mijn broer doorliep ik er de jeugdreeksen en samen kwamen we uit in het eerste elftal. Ik was jeugdinternational en zelfs even kapitein van Al Zawra."
Maar ook binnen de club was het moeilijk: "De meerderheid van het bestuur bij Al Zawra was Sjiiet en daardoor zat ik als Soenniet in een erg moeilijk parket waardoor ik uiteindelijk ook van club veranderde, maar omdat de situatie in het land zo geëscaleerd was heb ik helaas abrupt een einde moeten maken aan mijn profcarrière in Irak en ben ik dus op de vlucht geslagen."
Hoe moeilijk was het om Irak te verlaten?
Salam Almesari: "De situatie in Irak werd door spanningen tussen Sjiieten en Soennieten té gevaarlijk om een normaal leven te kunnen leiden. Mijn oudste broer werd vermoord en een andere broer is nog steeds gevangengenomen. Op dat moment heb ik beslist om een uitweg te zoeken, vluchten bleek de enige optie."
Hoe ben je dan in België terechtgekomen?
"Met de hulp van mensensmokkelaars ben ik via Turkije naar Griekenland gereisd met een overbevolkte motorische opblaasboot. Eenmaal in Griekenland werden we in de laadruimte van een vrachtwagen naar België getransporteerd. De volledige reis heeft ongeveer een maand in beslag genomen en heeft mij in totaliteit 7000 euro gekost."
Naar België gekomen met de hulp van mensensmokkelaars via Turkije en Griekenland
"Al het geld dat ik in mijn carrière als profvoetballer bij elkaar had gespaard was in één klap weg en het was bovendien een fysiek en mentaal zware reis, waarbij ik vaak heb gedacht dat ik het niet zou overleven."
Het verhaal rond vluchtelingen was de voorbije maanden vaak een eenzijdig (negatief) verhaal. Hoe zie je dat zelf?
"Ik ben vertrokken uit Irak, omdat het land geteisterd werd door geweld en ik daardoor alle problemen kon ontvluchten. Woede en afschuw is dan ook het enige wat in mij opkomt wanneer ik zie en hoor dat er terroristen naar het Westen komen om misdaden te plegen onder de naam van onze godsdienst."
Ik zou me geen leven zonder voetbal kunnen voorstellen
"Anderzijds vind ik het jammer dat er mensen zijn die moslims associëren met terroristen aangezien er slechts een kleine groep is dat geweld pleegt onder de naam van geloof."
Heb je in België zelf negatieve ervaringen gehad?
"Gelukkig niet. Ik heb zelf nog niet te maken gehad met racisme, integendeel: iedereen is hier vriendelijk en behulpzaam. Natuurlijk ben ik ook de club Neeroeteren enorm dankbaar, omdat zij mij met open armen hebben ontvangen. Dit zal ik dan ook nooit vergeten."
Heeft voetbal je op een of andere manier door de moeilijke momenten heen gekregen?
"Voetbal is altijd een groot onderdeel geweest van mijn leven. In Irak was het zelfs mijn broodwinning, dus ik zou mij geen leven kunnen voorstellen zonder. Natuurlijk is het op dit moment belangrijker om al mijn zaken in orde te krijgen, zodat ik op een positieve manier aan mijn toekomst kan werken in België. Ik wil een verblijfsvergunning verkrijgen om mijn leven te kunnen heropbouwen."
Vier keer per week naar Nederlandse les én spoedcursus Nederlands op training
Je wil hier echt integreren. Hoe doe je dat?
"Ik doe mijn uiterste best. Zo ga ik vier keer per week Nederlandse les volgen en train ik ook twee keer per week bij mijn club KNFC Neeroeteren waar mijn ploegmaats mij ook een snelcursus Nederlands geven. Ik wil zo snel mogelijk werk zoeken, zodat ik een stabiel inkomen kan verkrijgen en een eigen stekje kan vinden."
En wat is dan de ultieme droom?
"Mijn droom op langere termijn is om in België aan de slag te kunnen als profvoetballer, maar dat is natuurlijk nog niet voor morgen."
We wensen je in 2016 een veilig, gezond en sportief jaar, Salam!
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief