Interview Guy Martens (ex-Genk) ontdekte in Singapore het Walhalla: "Moslims, Katholieken, Boeddhisten,... allemaal lopen ze hier hand in hand door het leven"
Foto: © Photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Guy Martens, voormalig doelmannentrainer van Racing Genk en mentor van jongens als Thibaut Courtois en Koen Casteels, verdient tegenwoordig zijn boterham in Singapore. Ver van ons bed dus, maar een bijzonder interessante ervaring. Een gesprek dat voor één keer niet gedomineerd wordt door voetbal...
We belden met Martens als het in Singapore al 22u was. "Warm jong, dag of nacht, het is hier altijd 30 graden", lacht Martens. "Maar het is wel fijn, ik hou ervan. Van heel dit land trouwens. Dit is een ster meer dan België qua netheid, eten, organisatie... Fantastisch!"
Martens werd aangenaam verrast door het land dat qua oppervlakte slechts de helft van Luxemburg is. "Zoals alles hier geregeld wordt... Efficiënt! Niemand kleurt hier buiten de lijntjes. Daar zijn ze trouwens heel streng op. Alles met drugs wordt bestraft met de doodstraf door ophanging. Grafiti zie je hier niet, want je vliegt onmiddellijk de cel in. Papiertjes op straat? Nog geen gezien."
Drugs? Direct bestraft met dood door ophanging
Zoals Martens het afspiegelt, is Singapore zowat de tuin van Eden. Enkel op voetbalgebied moet er nog het één en ander veranderen. En daar komt hij in het spel. "Het kan natuurlijk niet aan België tippen. Qua spelersopleidingen kan je niet veel beter zitten dan in België. Wij zijn echt de top daarin."
En dus haalt Singapore zijn knowhow bij ons. "Als ze buitenlanders kunnen binnenhalen die een meerwaarde bieden, doen ze dat. Zo hebben ze Michel Sablon, de architect van het Belgisch jeugdvoetbal, al verantwoodelijk gemaakt voor de reorganisatie van heel het voetbal."
En die lijkt zijn werk te hebben. "Er zijn eigenlijk maar twee reeksen in Singapore. Eerste klasse en een tweede klasse waar de reserven van eerste in spelen. Er zijn amper ploegen met jeugdwerking", verklaart Martens. "Daar zijn hier nu grote veranderingen op til."
"Singapore heeft ook niet die echte voetbalcultuur. Er is één goeie ploeg waar toch 2.000 man komt naar kijken, Young Lions 12. Maar die mannen spelen in de Maleisische competitie omdat het niveau hier niet goed genoeg is. Bij andere matchen komt er slechts 400 à 500 man."
Er zijn twee reeksen in Singapore: eerste en de reserven van eerste
"De meeste ploegen hebben ook geen eigen stadion. De stadions zijn van de staat en zijn voor alle sporten. Zo heb je een atletiekpiste en een olympisch zwembad aan elk stadion. Soms zie je tijdens een match 50 jongeren joggen rond het veld. Het probleem zijn ook de gronden. Die zijn zo onnoemelijk duur. Singapore is klein en dus wordt elk lapje grond optimaal benut."
En zo heeft Martens wel nog een paar verhalen. "Singapore is het land met de meeste blikseminslagen en ook het meeste doden daardoor. Soms begint hier een oranje lamp te flikkeren plus sirene te loeien. Dan moet iedereen naar binnen. Trainen mag dan niet meer."
"En misschien het opmerkelijkste. Er is hier nog altijd twee jaar verplichte legerdienst. Als jongens op hun 18de op het punt staan om door te breken, moeten ze twee jaar het leger in en mogen ze niet meer trainen. Dan wordt hun ontwikkeling onderbroken natuurlijk."
Singapore is het land met de meeste blikseminslagen en de meeste doden daardoor - Guy Martens
Zelf heeft Martens ook zijn werk voor hem weggelegd. "Ik moet de doelmannentrainers opleiden, dan moet ik ook de doelmannen van de nationale ploeg onder handen nemen en een voetbalacademie opstarten. Ja, dat is een hele boterham. Maar je krijgt wel het respect van de mensen hier."
Als hij kon, bleef hij er voor een paar jaar, want de levensstijl staat Martens wel aan. "Maar mijn vrouw heeft een heel goede job en mijn dochter is pas acht. Het is eens goed om een poosje weg te zijn, zo apprecieer je je gezinsleven des te meer. Ze wilden me laten bijtekenen voor twee jaar, maar ik mis het clubvoetbal toch ook."
Gelukkig wordt ook alles van zijn verblijf betaald door de voetbalbond. "Ik woon hier in een studio van zes op acht en dat zou omgerekend zo rond de 3.500 euro per maand kosten. Maar niemand is hier dakloos, armoede en werkloosheid bestaat hier niet. Voor locals heeft de regering aparte regelingen. Zij betalen voor huisvesting slechts een percentage van hun loon."
Niemand kleurt hier buiten de lijntjes
En met een auto rijden, is blijkbaar al helemaal uit den boze. "Voor je mag rijden moet je eerst 50.000 euro neertellen om je rijbewijs te mogen halen. En daarna kost je auto nog 10 keer wat je in België zou betalen. Zo willen ze hier afleren om de auto te nemen. Overal is er openbaar vervoer en één op twee auto's is een taxi. Er is hier nooit file en er wonen hier toch zes miljoen mensen op een oppervlakte zoals Limburg."
"En hier lopen alle godsdiensten samen door het leven, zonder problemen. Het is een fantastische samenleving, niemand kleurt buiten de lijntjes. Het is een voorbeeld voor Europa hoe alle culturen hier elkaar geen duimbreed in de weg leggen. Het kan, maar je moet er gewoon je best voor doen."
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief