Column Eén-twee van de week: "De wil van François De Keersmaecker moet bindend zijn!"

Dat Johan Cruijff in Nederland – en ver daarbuiten – een voetbalmonument is, bleek toen bekend raakte dat hij de strijd zal moeten aangaan met de grote K. In alle Nederlandse voetbalstadions weerklonk in de 14e minuut een oorverdovend applaus voor de grootmeester himself.

Wat opvalt bij wederkerende minuten applaus, is dat er op dat moment een soort broederschap ontstaat

Iedereen klapte mee, zelfs de grootste tegenstanders van het eeuwige rugnummer 14. Dat Dominique D’Onofrio in Luik een grote mijnheer was, bleek vorige zaterdag tijdens de minuut applaus op Sclessin. Zelfs Axel Witsel trok zich niets aan van een – ongetwijfeld peperduur – nat pak. Tijdens de tweede helft waren we er bovendien getuige van hoe nu ook D’Onofrio zijn vaste minuut applaus – de 62e – beetheeft.

Hij eist daarmee een plek op in het weinig benijdenswaardig groepje waar o.a. ook François Sterchele en Gregory Mertens deel van uitmaken. Wat wel opvalt bij die wederkerende minuten applaus, is dat er op dat moment een soort van broederschap ontstaat, zelfs tussen de meest vijandige supporterskernen. Ok, het is maar één minuut, maar beter dat dan geen minuut. Misschien zijn die minuten applaus wel dé oplossing om de agressie en kwetsende spreekkoren in en rond de stadions in de kiem te smoren.

En misschien is er hier wel een voorname rol weggelegd voor bondsvoorzitter François De Keersmaecker, een kans om zijn vele flaters een beetje goed te maken …François moet met zijn vuist op de groene bondstafel slaan en – ik zeg zomaar iets – elke woensdag op de website van de KBVB een lijstje met verplichte applausminuten voor het volgende weekend publiceren.

Hier is misschien een rol weggelegd voor François De Keersmaecker

En de wil van François moet bindend zijn, overal en dus niet enkel bij risicomatchen. Per match moeten er een dertigtal applausminuten zijn, kwestie van de hooligans niet al teveel tijd te geven om snode plannen te smeden. Commercieel kan dit trouwens ook een knaller van formaat zijn. Elke minuut kan immers gesponsord worden door een bedrijf dat door de stadionspeaker vermeld wordt bij het aankondigen van de applausminuut.

Zoiets als: ‘Het applaus in de 62e minuut wordt u graag aangeboden door Kinepolis.’ We mogen natuurlijk François niet helemaal aan zijn lot overlaten en daarom doe ik graag al een aantal suggesties. In de 4e minuut zouden we in de handjes kunnen klappen als eerbetoon aan Steven Martens, die het als CEO vier jaar volhield bij de KBVB.

Of vier, zoals in een vertrekpremie van bijna 400.000 euro. François kennende, zal hij ook gaan voor een minuut applaus in de 12e minuut. 12 stemmen had hij nodig om – na een tweede stemronde – Joseph Allijns af te houden en bondsvoorzitter te blijven. Wie veranderde tijdens die tweede stemronde van mening? Iemand die een minuut applaus werd beloofd door de profetische De Keersmaecker …?

Wie veranderde tijdens die tweede stemronde van mening?

Of als het gerucht klopt, kunnen we ook gaan voor minuut 17, verwijzend naar de belofte van een tripje naar het WK -17 … Natuurlijk moeten we er ook rekening mee houden dat er wedstrijden gaan zijn met verlengingen en dat ook daar de vrede moet bewaard worden. Zou zo François een minuutje handjeklap kunnen opleggen in de 110e minuut, verwijzend naar zijn charmeoffensief in de Slimste Mens.

De hilarische bondsvoorzitter veroverde er vele harten door zittende in een rollercoaster – waaronder de Dalton Terror met een topsnelheid van 110 km. per uur – vragen af te vuren op de kandidaten. Waarschijnlijk werd dit tv-optreden hem ingefluisterd door het communicatiebureau dat hij onder de arm nam voor mediatraining.

Aan hen zou hij eventueel minuut 120 kunnen opdragen. Zou, zeg ik wel, want helaas overstijgt hun uurloon ruimschoots het einde van de extra tijd. Beste François, mijn goede raad is gratis en voor niets, doe er iets mee! Wat gratis kaartjes voor het EK mag natuurlijk altijd …