Interview Francesco Antonucci, de groeidiamant van Ajax: "Op mijn 18de wil ik in de eerste ploeg staan"

Zestien is hij nu, maar is wel al basisspeler bij de Belgische U17, waar de meeste van zijn ploegmaats toch al een jaar ouder zijn. En op die leeftijd maakt een jaar een wereld van verschil, vooral op fysiek vlak. Maar Antonucci maakt veel goed met zijn ongelooflijke techniek.

Bij Ajax wordt die techniek nu aangescherpt. En niet door de minsten. John Bosman, Winston Bogarde en Wim Jonk houden of hielden er zich bezig met zijn ontwikkeling. "We leren veel van de oud-spelers", knikt Antonucci. "Ik maak meer vordering dan bij Anderlecht. Zeker qua snelheid van uitvoering, daar trainen we héél veel op."

Antonucci verliet Anderlecht en dat deed daar pijn, want hij werd bestempeld als één van de grootste talenten van Neerpede. "Mijn vader en ik vonden dat ik bij Ajax meer progressie kon maken. Ik ben toch vijf jaar op Anderlecht gebleven en ik ben er blij geweest. Het is echt een goeie club, maar ik wou de volgende stap zetten", verklaart hij nu zijn overstap naar Amsterdam.

Waarom ik Anderlecht verliet? Mijn vader en ik vonden dat ik bij Ajax meer progressie kon maken

Bij Ajax zijn de verwachtingen ook groot. Zo is er een plan om hem naar de eerste ploeg te loodsen. "Zij hopen natuurlijk zo snel mogelijk, maar het is nu aan mij om mijn lichaam verder te ontwikkelen", zegt de nu nog frêle spelmaker. "Ik moet meer spieren krijgen om mijn mannetje te kunnen staan."

Antonucci staat ook in Nederland te boek als groot talent, maar dat stoort hem niet. "Nee, ik probeer normaal te blijven. Ik heb een goed hoofd op mijn schouders, dat gaat me niet gebeuren. Ik werk gewoon heel hard om er te geraken."

Voor de Franstalige dribbelaar is het in Nederland ook op andere vlakken hard werken. "Ik leer vooral Nederlands, want alle lessen zijn ook in die taal. Ze spreken er niet veel Frans hé (lacht). Het gaat steeds beter en beter, de rest van de lessen moet nu ook volgen."

Ik moet nog meer spieren krijgen en ook nog wat groeien

Zelf heeft hij zijn doel ook gezet: zo snel mogelijk spelen in de eerste ploeg. "Ik droom ervan. Voor mij zou het perfect zijn als ik op mijn 18de in de ploeg zou staan. Maar zoals ik al zei, ik moet eerst nog aan mijn lichaam werken. En ik moet nog wat groeien."

Patrick Kluivert, voormalig wereldspits, houdt hem ook in het oog. "Hij komt soms kijken, zeker naar de grote matchen. Ik leg de lat heel hoog voor mezelf. Mijn idolen zijn niet voor niets Messi en Hazard."