De sterkte van onze Duivels van de toekomst ... is ook hun zwakte
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Na Oulare, Origi en Kabasele was het tegen Montenegro de beurt aan Baptiste Guillaume van Lille om als centrumspits te fungeren bij de Belgische beloften. Die werkte hard, maar kwam in de zone van de waarheid daardoor soms net iets te kort. Veel kwaliteit in de selectie, maar ...
Met Thomas Foket en Joris Kayembé stonden er op de backs twee aanvallend ingestelde spelers, die hun mannetje ook kunnen staan op de flank. Maar als daarvoor met Musonda, Bongonda en Praet drie kwieke spelers staan die elk op een flank ook een man kunnen uitschakelen, dan zit je dik in de wingers.
Dierckx, Schrijvers en Trossard vielen alledrie in, Benito Raman was er door een kleine kwetsuur niet bij. Ook dat zijn stuk voor stuk spelers die heel wat loopvermogen hebben, met een leuke dribbel of actie in hun bezit. Maar geen van hen is een absolute goalgetter. En dat missen de Rode Duivels van de toekomst dan toch wat.
Type Benteke
Baptiste Guillaume lijkt qua type wat op Christian Benteke bij de Duivels zelf: lang, sterk, aanspeelpunt, maar te vaak werkend met de rug naar doel. En op het moment dat hij er dan toch eens is net dat tikkeltje te traag of een been dat net niet lang genoeg is: exemplarisch. De spits krijgt de kritiek, terwijl hij er ook niet echt veel kan aan doen.
En dus kwam er net als bij de Rode Duivels al eens een lokroep naar "Spelen zonder diepe spits", al lijkt ook dat niet meteen dé oplossing. Al de wingers hebben namelijk te veel de neiging om de ruimte voor zichzelf vrij te maken en zelf de actie te maken. Wat de beloften dus nog het meest van al missen is een leidersfiguur die centraal alles regelt. De Sart, Tielemans, Praet? Goede spelers, maar nog niet onbetwistbare leiderstypes.
Kwestie van kwaliteit?
"Natuurlijk hebben we een kwaliteitsvolle groep", aldus Thomas Foket aan onze redactie. "Een niveautje hoger dan Montenegro? Misschien wel, maar dat heeft ons niet geholpen. We slikten vermijdbare goals en konden het daarna niet meer openbreken."
Misschien zijn we ook te streng voor deze generatie, want de vorige lichting raakte niet op het EK (weliswaar in een sterke groep met Italië en het Servië van Mitrovic) en daar zaten met Denayer, Thorgan Hazard, Carrasco, Origi, Vanaken, Mpoku, Batshuayi en Malanda toch nog wat andere kleppers tussen.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
